Βλακείες ψαρίσιες
Βλακείες τέτοιες ψαρίσιες τις παίρνουνε καμιά φορά «τα σύννεφα, οι άνεμοι, τα κύματα».
Αφορμή για δροσερή βουτιά, στα γαλανά της ποίησης του Γιάννη Βαρβέρη, μια αναφορά μου σε δολώματα, σε σχόλιο του προηγούμενου ποστ.
Η κάψα: στο αναμμένο κάρβουνο ή στον έρωτα, στο δροσιό της κρεβατίνας ή στον πάτο της θάλασσας, είναι ένα και το αυτό πράγμα. Κάψα είναι!
«Μη αλληγορία με ψάρι»
Υπάρχουνε και στο βυθό δρυμοί της κάψας
που δεν τους σβήνει το νερό.
Ακούγονται κι εκεί άηχες φωνούλες
από λαυράκια, κέφαλους, σαργούς
γλαρώνουνε κι εκεί τα μάτια
όταν οι δυο κοιλιές τρίβονται η μια στην άλλη
ώστε να πληθυνθεί
το θαύμα των ιχθύων.
Ψαριών που για μιαν άνωθεν μπουκίτσα
δεν οσμίζονται το δόλιο προτηγάνισμα
κι όλα τα παρατάνε σύξυλα
κι αλλάζουνε σπασμό και μοίρα.
Βλακείες ψαρίσιες.
Κοιτάξετε καλά
να επιτηρείτε την αγάπη
από ένα τόσο δα
πινάκιο με σκουλήκι.
Γιάννη Βαρβέρη «Πεταμένα λεφτά», Κέδρος 2005
Άνευ άλλων δικών μου σχολίων προσώρας!
Labels: ψάρια
posted by dimitris-r at 11:36 PM
9 Comments:
Και νάταν μόνο ψαρίσιες οι βλακείες, καλά θα ήταν... Έχω να σας μιλήσω για πολλά νοήμονα όντα (και είμαι σίγουρη κι εσείς γι άλλα τόσα) "που για μιαν άνωθεν μπουκίτσα
δεν οσμίζονται το δόλιο προτηγάνισμα
κι όλα τα παρατάνε σύξυλα
κι αλλάζουνε σπασμό και μοίρα".
Μόνο που για τον καθένα αλλάζει το δόλωμα.
Α! και στις περιπτώσεις για τις οποίες μιλάμε δεν είναι ποτέ σκουλήκι. Όχι κυριολεκτικά τουλάχιστον!
Υ.Γ. Δεν τον ήξερα τον ποιητή σας, η ποίηση δεν είναι το αγαπημένο μου είδος ανάγνωσης, προτιμώ σαφώς την πεζογραφία. Νομίζω, όμως, πως αξίζει τον κόπο να του ρίξω μια ματιά. Merci.
Ήρθα συστημένη να δω τι παίζει στο ταβερνείον σας και... βρίσκω ψάρια, που δεν μου αρέσουν. Δοκίμασα και, για ψάρια, δεν είναι κι άσχημα!
Παρακαλώ όμως την επόμενη φορά να μου βγάλετε και λίγες πατατούλες και σαγανάκι που μ'αρέσει, ναι;
Καλή μας όρεξη!
Όμορφη επιλογή, Δημήτρη! Ψαρίσια και για κάθε περίσταση...
Σ' ώρες της ψυχής φωτεινές κι ειδικά καλοκαιρινές, από το ίδιο βιβλίο ανατρέχω στο πρώτο τετράστιχο του ΣΑΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ :
"Έχει ο καθένας μας, πέρα απ' το φθόνο
έναν άνθρωπο, για τον εαυτό του και μόνο
άυλον άνθρωπο, που του απλώνει φυλλωσιά
χωρίς νάναι δέντρο ή ομπρέλα, μοναχά δροσιά..."
ΥΓ : Κι εσάς CD, να σας το συγχωρήσω το ότι δεν εντρυφείτε στην ποίηση (το ξέρω δα από καιρό), αλλά, πάλι, με τόσην επιμέλεια, που παρακολουθείτε τα της Επιδαύρου και τα του θεάτρου, πώς διέλαθε της προσοχής σας ο μεταφραστής του Αριστοφάνη κι ο κριτικός θεάτρου Βαρβέρης; Τσκ, τσκ, τσκ...
Εντάξει, Β612, τα καταφέρατε, με γεμίσατε ντροπή και ενοχές. Αύριο για εξιλέωση και αυτοτιμωρία θα πατήσω όποιον αχινό βρω μπροστά μου, στη θάλασσα. Και μόλις επιστρέψω Αθήνα θα αγοράσω το βιβλίο (που απ' ότι φαίνεται έχετε ΟΛΟΙ πλην εμού) και θα το αποστηθίσω.
Α! Δημήτρη, η Κροτ. Κροτ, ο Δημήτρης. Αν βγείτε και εσείς γνωστοί θα εγκαταλείψω το blogging και θα αρχίσω να παίζω συστηματικά μπιρίμπα...
"Πεταμένα λεφτά" στην κυριολεξία...
Κι επειδή αγαπάμε τη (σκοτεινή)θάλασσα και τα ψάρια της,εμμένουμε στην "Προοπτική της θάλασσας"του Κυρίου Dylan Thomas,καθώς και στον εδώ και 159 έτη αξεπέραστο "Πόρφυρα"-υποθέτουμε γνωρίζετε ποίου...
Με Τιμή,
Τα ατιμούτσικα 7.
Για σχολιασμό επί της ουσίας, θα επιστρέψω αργότερα αλλά προς το παρόν για κοιτάξτε αυτό.
cd. Μα αν πρόσεξες ήρθε συστημένη. Ευχαριστώ πάντως.
Κροτ. Παραγγελίες δυστυχώς δεν γίνονται δεκτές. Η διαμόρφωση της προσφοράς, συνυπολογίζει τα αποθέματα, τις προμήθειες, τον καιρό, την σύνθεση των συνδαιτυμόνων και κυρίως το κέφι του οψοποιού.
Να δεις που θα σας αρέσει στο τέλος, χωρίς αυτό να είναι και το ζητούμενο.
Αστερ. Μ' αρέσει αυτό το πινγκ-πονγκ με τις στίχοι. Πως σας διέφυγε το καλύτερο;
Σελ.18:
Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΔΕΝ ΠΙΝΕΙ ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ
(Ο γυιός βλέπει τον πατέρα στον ύπνο του... τραπέζι...καρό τραπεζομάντηλο...δυο ποτήρια κρασί)
"...Άντε στην υγειά σου, είπε. Σήκωσε το ποτήρι, τσούγκρισε και το άφησε πάνω στο τραπέζι. _Δεν πίνεις; ρώτησα.- Εσύ να πιείς, απάντησε. Εγώ δεν θέλω να ξεχάσω."
Δαιμόνοι: Μη σκάτε γι αυτό καθόλου.
"...Ανοιχτά πάντα κι άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου..."
Αθήναιε: Μα τι 'ν' αυτά που κάθεστε και λέτε; Το πήρα εντελώς προσωπικά, ξέρετε, το εκεί που με στείλατε σχόλιό σας. Μου ανεβάζετε τον πήχυ κι εγώ ούτε τους αστραγάλους μου δεν έχω βρέξει στη μαγειρική θάλασσα.
Είστε σίγουρος ότι θέλετε να επιστρέψετε επί της ουσίας μετά από την εξαίσια συνουσία μπαξεβανικών ελαίου και ιχθύων που έστω και εικονικώς απολαύσαμε;
"cd. Μα αν πρόσεξες ήρθε συστημένη. Ευχαριστώ πάντως".
Από ΠΟΙΑΝ νομίζετε???? χεχεχε
Very nice site!
» »
Post a Comment
<< Home