Μαγιάτικο - γεύση θυσίας! (5/6)
Ένα καλό κορίτσι μ' έμαθε τελευταία να οικονομώ χρόνο και μεζέ για να βρέχω με λίγη σούμα τα μαγειρέματά μου. Από τότε τα ευχαριστιέμαι στο πολλαπλάσιο και έχω την αίσθηση πως τα ευχαριστιούνται κι όσοι μοιράζονται μαζί μου την κατσαρόλα. Για το τελευταίο όρκο δεν παίρνω.
Συνεχίζουμε σήμερα αγαπητοί εν Blogger αδελφοί, υμών τε και των της κούρσας word press και απάντων των υπολοίπων e-δογμάτων συμπεριλαμβανομένων με τη συνέχεια της θυσίας του προοικονομηθέντος και μη εισέτι ησυχάσαντος μαγιάτικου.
Μιά εικόνα χίλιες λέξεις λένε!
Αυτά αριστερά θα τα καλούμε εις το εξής παστρίδια τα οποία και αφιερώνουμε στον kostis-b, που είχε και την απορία του πράγματος (βλ. παλαιότερα σχόλια επί σχολίων ).Πάμε λοιπόν!
Εκ της κατά Δημήτριον -Ρ. μαγιατικιάδας το ανάγνωσμα.
Πρόσχωμεν!
Έχουμε, κατά τα γνωστά, φιλετάρει τυχόν φέρον το όνομά μας μαγιάτικο δυομισόκιλο. Από το κάθε φιλέτο αφαιρούμε ό,τι πιστεύουμε πως περισσεύει, ώστε να δώσουμε το καλύτερο σχήμα. Προσωπικά κόντυνα και στένεψα, σχεδόν "τετραγώνισα" τα φιλέτα. Στη συνέχεια βάζουμε τα παστρίδια σε μέγεθος μπουκιάς σε γυάλινο βάζο με αλάτι χοντρό, πιπέρι φρεσκοκοπανισμένο, σκόρδο, λάδι, μια πιπεριά καφτερή. Σφραγίζουμε το βάζο, χτυπάμε σα να φτιάχνουμε φραπέ και αφήνουμε για λίγο στο ψυγείο.
Να έτσι Κωστή, χάρισμά σου μια ματιά αφ' υψηλού!
Να έτσι Κωστή, χάρισμά σου μια ματιά αφ' υψηλού!
Σ' αυτή τη φάση αν μας βρίσκεται Ζαμπέτας παίζει, ειδάλλως μπορούμε να αρχίσουμε τους ψαλμούς και τις δεήσεις.
Ω, σοφά τεμαχισμένο και θείον μαγιάτικο, "καθαρίσῃς ἡμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, καὶ δῴης ἡμῖν ἀνένοχον καὶ ἀκατάκριτον τὴν παράστασιν τοῦ ἁγίου σου θυσιαστηρίου. Χάρισαι δέ, ὁ Θεός, καὶ τοῖς συνευχομένοις ἡμῖν προκοπὴν βίου καὶ πίστεως καὶ συνέσεως πνευματικῆς· δὸς αὐτοῖς πάντοτε μετὰ φόβου καὶ ἀγάπης λατρεύειν σοι, ἀνενόχως καὶ ἀκατακρίτως μετέχειν της αγίας και ..."νοστιμοτάτης σου σαρκός και των παστριδίων σου με παγωμένη σούμα ἀξιωθῆναι.
Σερβίρουμε στο πιάτο, κουκίζουμε χοντροξυμένο ξύσμα λεμονιού και στήβουμε μπόλικο λεμόνι, ενώ -όσοι ενθυμείστε καλώς ενθυμείστε- βράζει η κεφαλή στον κάκαβο με την ουρά και τα κρεμυδοπατατοσέλινα της σούπας μας, ...τὸν ἐπινίκιον ὕμνον ᾄδοντες, βοῶντες, κεκραγότες καὶ πίνοντες...Labels: ψάρια
posted by dimitris-r at 11:29 AM
31 Comments:
"(...) Από το κάθε φιλέτο αφαιρούμε ό,τι πιστεύουμε πως περισσεύει, ώστε να δώσουμε το καλύτερο σχήμα." ;;;
... Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου!
Υ.Γ.: Παρά τις απερίγραπτες φρικαλεότητες, πρέπει να ομολογήσω πως βρίσκω τα έργα σας πραγματικά θαυμαστά!
Αισθητικό το κίνητρο, αισθησιακό το αποτέλεσμα!
Α, να χαθείς, μας ξεσήκωσες πάλι, μεσημεργιάτικα!
μα τα χίλια Opinel!
τέτοια δεξιοτεχνία θα την ζήλευε ως κι ο Χάνιμπαλ Λέκτερ
Η πλάκα είναι ότι με σας που έχω μπλέξει, όπως λέει κάπου κι ο καπτα Ζέπος έχω την ψηφιακή παρά πόδα και να σας πω την αλήθεια τελευταία μυρίζει ελαφρώς ψαρίλα!!!
@kopolozo.
Αυτό με το ότι κάτι περισσεύει πάντα από το φιλέτο μου το δίδαξαν οι παλιοί Μυκονιάτες σε άλλου τύπου θυσίες μιας κι έπρεπε να περάσει αγόγγιστα το "κόντρα" στο παχύ έντερο.
Θέ' μου άρχισα να μιλάω Ψινάκικα κι όμως αναφέρομαι απλά στη λούζα!
@ο σκύλος της βάλια κάλντα.
Νομίζω όπου να 'ναι τελειώνουν τα βάσανά σας.
@kkm.
Καλά δεν σας τρομάζει το 5/6. Αριθμημένα τα σχετικά με το μαγιάτικο κείμενα. Υπάρχει ακόμα ένα στο φούρνο το ...6/6!
@ Αυστηρή προειδοποίηση. Κυκλοφορεί pod cast στο οποίο ο γράφων φέρεται συνομιλών με σκορπίνες.
Για ότι ήθελε προκύψει ουδεμίαν ευθύνη φέρουμε!
ama den pw to katevato me t'arxaia, trwgetai to pasti..pastri..tetoio?
:)
@xpsilikatzoy.
Eσείς ειδικά της Βήτα Παιραιά μπορείτε και με Ζαμπέτα ...το είπαμε!
Πειραιά, λέμε!
Λεμόνι βάζουμε κύριε;
αχταπε!
Και λεμόνι στο πιάτο και το ξύσμα του χοντροξυσμένο.
Στο μέιλ σου στέλνω μια φωτογραφία (ανφάς) για ταυτότητα όπου και θα διακρίνεις δυο τουλάχιστον λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.
Χαλάλι σου για την παρατηρητικότητά σου. Χτες το πρόσεξα το ατόπημα αλλά ήμουνα ήδη πολύ ξενύχτης για να παρέμβω.
Το κάνω ευθύς κι ευχαριστώ.
Ενταξει.. εισαι ο πρώτος.. Φοβερή η εικόνα μοσχοβόλησε το ..γραφείο..
Αντε τώρα να εξηγείς στους περίεργους γιατί δεν την έβαλες στο ποστ..
Απορία.. Τα φιλέτα τα μαγείρεψες. ή θα έχουμε και άλλο post? :-)
@axtapos.
Για το φόβο του ...Αλέξανδρου. Την έκανε μια, λίγο το 'χει να την ξανακάνει;
@fevis.
Μα καλά, είναι ερωτήματα αυτά; Ήδη έχω βάλει αρίθμηση στα ποστ για να υποχρεωθώ να το τελειώσω στο επόμενο.
Επίσης, όπως δεν έχω φάει στο σπίτι ποτέ ψάρι που δεν το 'χω ξεπλύνει στη θάλασσα (άρα νεροχύτης δεν παίζει), έτσι δεν μένει και δεύτερη μέρα να με περιμένει.
Άρχισε το καλοκαιράκι και άρχισες τις περιποιήσεις στα ψαράκια...Καλή συνέχεια...(πολύ μου αρέσει το "κουκίζουμε").
Την είδα την αρίθμηση , μόλις τώρα... Είμαι ακόμα λίγο θολωμένη, μην με παρεξηγείτε... Σκεφτόμουν απλώς, ευτυχώς που ψαρέψατε μαγιάτικο και όχι, ας πούμε, καρχαρία... Όλο το καλοκαίρι θα τον τρώγατε τον κακκομοίρη και θα περίσσευε και για την μαγειρίτσα τα χριστούγεννα....:-)
Υ.Γ. Μήπως από βδομάδα που επιστέρω να κανονίσουμε έναν Χρήστο να αλλάξετε λίγο γεύση?:-)
Μιάααοοοοοοοο!
μη νομίζετε πως δοκιμάζετε τις αντοχές μας, το κάνουμε κέφι το μαγιάτικο :)
@ 2η Αυστηρή προειδοποίηση: Κυκλοφορεί pod cast στο οποίο ο γράφων φέρεται συνομιλών με σκορπίνες.
Για ότι ήθελε προκύψει ουδεμίαν ευθύνη φέρουμε!
@ονειρομαγειρέματα.
Μα όλη η χρονιά είναι του ψαριού το είπαμε. Μην κοιτάς που γράφουμε που και που για κανέναν παπά!
κουκίζουμε: καμασούτρα στάση 13695! Από τ' αγαπημένα μου...
@fevis.
Είστε πραγματικά "θολωμένη". Μηδέν στα γαστρονομικά και στα θρησκευτικά ...πάτος. Τον Σεπτέμβρη με τον κηδεμόνα σας!
Με συκώτι καρχαρία όχι, αλλά με του ροφού ναι για μαγειρίτσα, ρωτήστε δίπλα σας, ξέρουν!
@σκύλε.
Μη μου τρίβεσαι. Δεν έχει σήμερα. Πάω σε άλλο νησί πρωί πρωί. Με τέσερις σαμπούνες, δυο τρία ντουμπάκια, έναν βρασμένο τράγο, καλή σερνικοπαρέα κι έναν παπά.
Οι μόνες θυληκές μαζί μας θα 'ναι οι σαμπούνες. Λένε πως πριν χρόνια πήγαν να περάσουν απέναντι (μισή ώρα πλεύση) και βούλιαξε λόγω καιρού το καΐκι. Το περιστατικό χρεώθηκε στις γυναίκες της παρέας κι έκτοτε δεν τις ξαναπήρανε μαζί τους.
Τόσο καλά!
Α, και ποστ περί αυτού να μην περιμένεις.
Τα καλά κόποις ...φυλάσσονται!
Και πολλά είπαμε.
Ες μεθαύριον τα σπουδαία με το 6/6!
@witch of daffodils
Μα το γνωρίζω κι εσάς ιδιαιτέρως σας γνωρίζω κι από άλλη επί του μαγιάτικου τοποθέτησή σας..
Φχαριστώ δια την σπουδήν που επιδεικνύετε, όπως διαλευκάνετε όλας τας εκπεφρασμένας απορίας μου.
Καθώς και δια την αφιερωματικήν αναφοράν, φχαριστώ ομού.
Τα πλείστα όσα παραδείγματα συνθέσεως και ανασυνθέσεως βρώσιμων υλικών,
υπό δεξιοτεχικόν τινά τρόπον, συνοδευόμενα υπό γλαφυρών εξιστορήσεων των απαιτουμένων διαδικασιών, καθώς και η έμφυτος τάσις σας, προς τον "γουρμέ" παρεμβατικόν αυτοσχεδιασμόν, εξικνουμένη συχνάκις εις αληθή γαστιμαργικήν-ραδιουργικήν μανίαν , ηθέλει επιδαψιλεύσει δι΄άλλην μια φοράν, εξαιρετικάς επιτεύξεις στο πεδίον του πολιτισμού της γευστικής ευαρέσκειας. Ηθέλει δε, η δράση σας, όπως επιφέρει σφοδρόν ράπισμα,
και ενταφιάσει οριστικώς, τας ιδέας των θιασωτών της εκφυλισμένης προχειροφαγίας, όπως επίσης και του ονείδους της κακοεστίασης.
Λαμβανομένου δε υπ΄όψιν, του επικαίρου των παρεμβάσεων, βάσει των υπερκειμένων κάθε φορά συνθηκών και παραγόντων, είμεθα εις θέσην να
βεβαιώσωμεν το ασφαλές και δικαιον των ισχυρισμών μας.
Ένθα απηθανατίσθη, εις τους αιώνας, η ατελεύτητος δοξαστική πορεία,
ενός μαγιάτικου δύο και μισού χιλιογράμμων, ότε τελούσε αρχικώς
υπό παντελούς ελλείψεως προσωπικότητος... Έως ότου, εξ αίφνης εκδηλούται η δημιουργικήν παρεμβατικήν "επίθεσις" του Δημητρίου με το opinel ανά χείρας,
και την ψυχή γεμάτη ευγενούς γαστρικής παραφοράς.
Όστις αγωνιζόμενος αγογγύστως,
είς όλα τα στάδια της επωδύνου
διαδικασίας (αγόρα-τεμαχισμός-φιλετάρισμα-μαρινάρισμα
-μαγείρεμα-κατάποσις κτλ)
κατήγαγε νίκην λαμπράν,επιτυγχάνοντας τα βέλτιστα
αποτελέσματα, δίχως να διαπομπεύσει
και προσβάλει το συμπαθές μαγιάτικον.
Χίλια ευχαριστώ.
Αγαπητέ kostis-b,
πόσο μέσα στην καρδιά και την σκέψη μου είστε!
Μα πρόκειται ακριβώς για τον εξάψαλμο του μαγιάτικου, ενός συγκεκριμένου μαγιάτικου θα έλεγα, που έφερε περιχαρές το όνομά μου στον κρόταφο.
Δεν είχα λοιπόν παρά να του φερθώ αξιοπρεπώς και να τραβήξω τούτη την εξαλογία στα άκρα της υπομονής σας.
Τυχόντα ενδιάμεσα διαλείματα έπαιξαν τον ρόλο τους. Είναι -γνωρίζετε μάλλον σχετικά- σαν όπως όταν πίνει κανείς (παγωμένες)μπύρες κι άλλες μπύρες... και κάθε τόσο απομακρύνεται της τράπεζας, χωρίς να αποχαιρετήσει τους συνδαιτυμόνες, εξέρχεται του χώρου όπου άδονται άσματα της τάβλας, αποκωλώνει, ώστε να μην υπάρχει άμεσος οπτική επαφή και ανοίγοντας (την ανάμεσα στα σκέλια του)βαλβίδα αδειάζει τις σεντίνες διαγράφοντας τόξον μεγίστου κύκλου πέραν της ξερολιθιάς, όπου καταλήγει ζεστός ζεστός... ζέων ο τέως παγωμένος ζύθος!
Αυτή ακριβώς η εναλλαγή παγωμένου θερμού και τούμπαλιν, προσφέρει αλχημιστικώ το τρόπω, περιστασιακήν ανακούφισι μεν πλην όμως δίνει το δικαίωμα για εκ νέου παραγωγήν κεφιού.
Έτσι λοιπόν συμβαίνει και κάθε ζύθος που εξέρχεται του ψυγείου να αντιμετωπίζεται ως νέος ζύθος και κάθε τμήμα τυχόν μαγιάτικου του οποίου επιδαψιλεύονται τιμές να λογίζεται σαν νέο μαγιάτικο.
Αγαπητέ, το μέλλον έχει πολλή ξηρασία για να μην μετρήσω σοβαρά το γεγονός ότι ψες ένας εξηκοντούτης σαμπουνιέρης, γονυκλινής(!) έπαιξε άσμα δοξαστικόν χάριν τριαντάρη μπουζουκτσή του οποίου το ταλέντο εθαύμασε μόλις προ ολίγης ώρας.
Να το πω;
Χτες ζήσαμε μεγάλες στιγμές, κι ευτυχώς είμασταν εκεί για να τις ζήσουμε...
Καλή μέρα!
Ευτυχώς είσασταν εκεί και τις ζήσατε..
...και πολύ καλά πράξατε.
Δράττομαι δε, της ευκαιρίας να σημειώσω πως και ημείς ομοίως,
φέρουμε υμάς εις την καρδιά και εις
την σκέψην.
Μ΄αυτήν την σειρά ακριβώς.
Έλεος... Όχι άλλο μαγιάτικο... Υπόσχομαι να είμαι καλή, να τρώω σωστά, να μην καπνίζω, να κάνω σεξ μόνο στις κοινωνικά αποδεκτές στάσεις, να μην αντιμιλάω, να περνάω γριές απέναντι.
Αλλά, φτάνει πια! Όχι άλλο μαγιάτικο!!!!!
Αγαπητή composition doll.
Θα υποστείτε το μαρτύριο όσο επισκέπτεσθε αυτόν εδώ τον χώρο.
Εξάλλου και να τελειώσει -που τελειώνει- το μαγιάτικο, θα πιάσουμε τις σκορπινοκεφαλές, τις μπαρμπουνοουρές και το σκατeau του σκάρου που μπαίνει στον μήνα του από τον Ιούλιο...
Προς το παρόν βολευτείτε με το γεγονός ότι σας γράφω από δανεικό υπολογιστή καθότι ο δικός μου τα έπτυσεν Μάη μήνα μόλις πήρε χαμπάρι ότι γράφω ...πολιτικό κείμενο και το δίνω στο περιοδικό Life and Style, ενώ εκείνο του εφήβου, που με φιλοξενούσε, αντέδρασε όταν μυρίστηκε πως κείμενό μου για το περιβάλλον είχε τελικό προορισμό την εφ. Ελεύθερος Τύπος.
Έχοντας λοιπόν δυο υπολογιστές στο μάστορα με μάλλον ανίατη βλάβη, δεν θα ήθελα να χαλάσω και τρίτο με τον οποίο τρίτο μέλλος της οικογενείας μας βγάζει το ψωμάκι του.
Διατελώ λοιπόν άνευ υπολογιστού και σας καλημερίζω.
Μην πτοείστε αγαπητέ μάγειρα..
Περιμένουμε απο σας πολλά ακόμη..
Και μερικά ψητά παρακαλώ!
Χοχοχο! Ευτυχώς που του κάηκε ο πισίς και ο λάπτοπς και γλιτώσαμε από τα μαγιάτικα!!!! :pppp
Εεεεεεεε, τι θα γίνει; Περ'μένουμε το 6/6!
Μαγιάτικο σούσι!!! Πόση ώρα μένει στο ψυγείο αγαπητέ?
Το είχα φάει πρίν χρόνια φιλεταρισμένο με σάλτσα πορτοκαλιού (άλλο πράγμα).
αν φέρω το Tokaji έχω ελπίδες να φάω μαγιάτικο από τα χεράκια σας; :)
@axtapos.
Μα δεν πτοούμαι.
Ξεκουράστηκα.
Σα να πήγα μπλογκοδιακοπές που λέει και η Ψιλικατζού.
Διάβασα τριάμισυ βιβλία μέσα σε τρεις και κάτι μέρες.
Πράγμα το οποίο επαναφέρει το ερώτημα μέσα μου:
-Μήπως το blogging σκοτώνει το βιβλίο;
@composition doll.
Μόνο λίγο καιρό ξαρρωσταίνει και ξανά προς τα ψάρια τραβά!
@Σκύλος της βάλια κάλντα.
Ευτυχώς που έχουμε κι εσάς τους "φανς"!
Αλλιώς θα κολλάγαμε μπρίκια στου Ψυρρή...
@Μαρίνα.
Αυτά κάνει ο Λευτέρης. Δεν είναι που χάνεις τη λαλιά σου κι αρχίζεις τα επιδοκιμαστικά μουγκρητά όταν γεύεσαι αυτά που φτιάχνει, είναι που σε κάνει να μην ξεχνάς και τι έφαγες. Σε κυνηγάνε οι γεύσεις του σαν ευχή της μάνας ένα πράμα!
Σ' αυτόν κρίνω πως αναφέρεσαι.
Όμως εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με σούσι.
Ξεχασμένες ελληνικές συνήθειες με τσιμπητά πολυπολιτισμικά αντιδάνεια επεξεργαζόμαστε.
Το ψάρι -για να πάμε στο περί χρόνων ερώτημά σου- από τη στιγμή που το φιλετάρουμε και το ψιλοκόψουμε είναι έτοιμο για κατανάλωση. Λάδι, λεμόνι, αλάτι, πιπέρι κι έτοιμο με πλήρη τη βουτυράτη γεύση του. Πιθανόν στο μυαλό σου να είναι ωμό, στη γεύση όμως δεν θα σ' ενοχλήσει. Αν βέβαια το αφήσεις και λίγη ώρα στο ψυγείο να τραβήξει νοστιμιές γίνεται πιο μεζεκλίκι!
Γούστα είναι αυτά.
Στο El Greco στη Μύκονο, άμα πέσουν στην πλώρη του Ριζόπουλου ζωντανές σαρδέλες, τις τρώμε "στον κήπο" δηλαδή σαν όπως κόβουμε ένα ώριμο φρούτο από το δέντρο, πάνω σε πράσινα φύλλα ρόκας, στάζοντας ελάχιστο λεμόνι, λάδι κι αλάτι.
@Alienlover.
Να το φέρειςτο Tokaji βέβαια. Μόνο να ξέρω αν είναι ξηρό για να ξεκινήσουμε μ' αυτό ή γλυκό για να ετοιμάσω μαγιάτικο επιδόρπιο!!!
Κατά τ' άλλα ελάτε εσείς κι εκτός από μαγιάτικο(;) από τα χεράκια μου, υπόχομαι και οίνο από τα ποδαράκια μου!
:-)
"Που ήσουν φίλε κι άργησες...κοντά στα ξημερώματα" Γ.Ζ.
Παίρνω το θάρρος να ρωτήσω. Τί είναι το "fleur de sel de Guerande";
Ki ευχαριστώ εκ των προτέρων.
εντάξει λοιπόν!! ξηρό θα έλεγα :)
@Α, Κώστα μου κι εγώ με τον Ζαμπέτα είμαι. Μην ακούς που παίζει στο τζουκ μποξ και λίγη ψαλμωδία!
Το fleur de sel de Guérande, είναι απλά αλάτι γουρνίσιο!
Σε φώτισα; Μπα ε; Εδώ στο νησί λέμε αλάτι γουρνίσιο αυτό που μαζεύουμε από τις γούρνες, τις κοιλότητες των βράχων. Χοντρό και ακατέργαστο. Ένας γευστικός θησαυρός.
Οι Γάλλοι έχουν για καλύτερό τους αυτό που αναφέρεις. Συλλέγεται στις αλυκές της περιοχής Guérande στη Βρετάνη, πάντα με το χέρι από την επιφάνεια. Σα να μαζεύεις δηλαδή τον ανθό της αλυκής γι αυτό και το ποιητικό όνομα.
Αν θες τη γνώμη μου με μια φέτα ψωμί (με προζύμι), λάδι και ντομάτα καλοκαιρινή να προτιμήσεις γουρνίσιο Μυκόνου, είναι απλά ένα ποίημα!
@alienlover.
Δεν χαλάμε χατήρια λέμε.
Ξηρό, έκλεισε!
Post a Comment
<< Home