Απ' το σταφύλι στο ποτήρι

Συνεχίζουμε στον ΕΡ.Ο.Σ με βήματα σταθερά, όσοι τουλάχιστον θεωρήσαμε τους εαυτούς μας έτοιμους να δεχτούν κι άλλη πληροφορία στο θέμα της σωστής καλιέργειας του αμπελιού και στην οινοποίηση.
Η αρχή έγινε με τον Γιώργο Γκιούλη, από την Κορινθία, που είχε πολλά να μας πει στον τομέα της βιολογικής αμπελουργίας.
Μ' ένα μικρό, πλην ενδιαφέρον άλμα, απολαύσαμε τον λόγο του Δημήτρη Χατζηνικολάου μπροστά σε λογής διαφορετικά ποτήρια κρασί. Ήτανε μια καλή αφορμή για να βάλει ο καθένας μας τον στόχο του, που δεν είναι άλλος από το τελικό προϊον που ρέει στο ποτήρι και στους ουρανίσκους μας.
Στη συνέχεια ήταν η σειρά του γκουρού της αγνής αμπελουργίας, του Δημήτρη Γεώργα από τα Σπάτα, να μας ταξιδέψει σε παλιούς και νέους δρόμους κρασιού, σε αμπέλια, σε βαρέλια, σε φεγγάρια.

Τα τρία πρώτα Παρασκευοσαββατοκύριακα του Μάη είναι η σειρά του χημικού-οινολόγου Πέτρου Κόλλια από το Κορωπί, να μας βάλει τα πράγματα της οινοποίησης στην απόλυτη τάξη που οφείλουν να είναι.
Αν είναι κάτι που θέλω σήμερα να πω, είναι πως κάθε μέρα του σεμιναρίου βγαίνω και σοφότερος κι έχω τη βεβαιότητα πως το κρασί μου θα είναι φέτος πιο καλό και του χρόνου ακόμα καλύτερο. Όσα κι αν έχω διαβάσει, όσα κι αν έχω συζητήσει, όσα κι αν έχει πάρει το μάτι και τ' αυτί μου τις τρεις (τουλάχιστον) τελευταίες δεκαετίες, υπάρχει πάντα κάτι πολύ λογικό, πολύ απλό, πολύ ερμηνεύσιμο που επιρρεάζει το κρασί μου και δεν του δίνει όλα όσα πρέπει να του δώσει, ώστε οι δυνατότητές του να αγγίξουν μια αξιοπρεπή ποιότητα ερασιτεχνικής οινοποίησης.
Βρίσκουμε συχνά τα λάθη μας στο ποτήρι και αυτό είναι μια καλή ευκαιρία για να βελτιωθούμε. Όσοι τα βρίσκουμε βέβαια, ή μάλλον όσοι θέλουμε να τα βρούμε και κυρίως όσοι θέλουμε να μοιραζόμαστε με τους συμπότες μας καλύτερα μεθύσια.

Ο πλήρης τίτλος του σεμιναρίου (που συνδιοργανώνει με τη Ν.Ε.Λ.Ε. Κυκλάδων ο Οινοελαιουργικός Ερασιτεχνικός Σύνδεσμος Μυκονίων) -το ίδιο εύγλωττος όσο και η αφίσα- τα λέει όλα: "Από το σταφύλι στο ποτήρι, σωστά"! Κι εμείς δεν χρειαζόμαστε τίποτα παραπάνω από το να κανουμε τα βήματα που πρέπει με τον πιο ορθό και σύγχρονο τρόπο στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας. Γνωρίζουμε εξάλλου πως τα μέτρα μας ξεκινούν από τις ξερολιθιές που οριοθετούν τα αμπελάκια μας, απλώνονται όμως ως πέρα μακρυά όσο φτάνουν οι επιθυμίες της καρδιάς μας.

Το κρασί, λένε, μοιάζει μ' εκείνον που το οινοποίησε.

Αυτό όμως σημαίνει πως μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι κι εμείς και το κρασί μας.

Άειντε γειά μας λοιπόν!