pelecanus mykoniensis
Το καθημερινό τους sushi αλλιεύοντες δυο (κο)ρο(ϊ)δοπελεκάνοι του σπανίου είδους pelecanus mykoniensis.
Labels: Μύκονος, παραμιλητά
posted by dimitris-r at 6:51 AM
Monday, April 16, 2007
About Me
- Name: dimitris-r
- Location: Mykonos, Greece
"Το μπλογκινγκ με γοητεύει, με αφορά, αλλά δεν τελειώνει εδώ η ζωή",ΝΓΞ -Κατά τ' άλλα: ...όλα στα κάρβουνα
Previous Posts
- Θαλάσση ...θάνατον πατήσας
- Αληθινός ο Κύριος!
- Κοντοσούβλι των Βαΐων - κατάλυσις ιχθύων
- Σινεμαδάκι
- Ο πανηγυρικός της ημέρας!
- Ανθρώπινο κρέας μυρίζει...
- Το εαρινό πήγαιν’- έλα των υδραυλικών.
- Τι εστί έρως;
- Ξηρασία
- Ένας δικός μας άνθρωπος στο διαδίκτυο
32 Comments:
Τι γυρεύει τέτοια ώρα
ο Δημήτρης μεσ' τη χώρα;
Αϋπνίες ή βαρυστομαχιά;
Καλημέρα σας!
Γιατί τους λες κοροϊδοπελεκάνους μωρέ? Αφού είναι γλυκούτσικαμ διάσημα πουλιά... Μόνο τα μαύρα γιαλιά τους λείπουν...
Ο Δημήτρης, Ζέπο, ξυπνάει νωρίς. Ενίοτε κοιμάται και νωρίς, μιας και σπίτι με δυο παιδιά έχει τη φασαρία του και τις χαρές του. Άρα μοιραζόμαστε ώρες κοινής ησυχίας και φασαρίας. Ετοιμάζω κάτι που θέλει ησυχία τελευταία κι έχουμε και τη βάρδια μας στο Ματογιάννι.
Για το άλλο, ενημερωτικά: κοιμάμαι σαν πουλάκι, δεν βαρυστομάχιασα παρά μετρημένες φορές στη ζωή μου.
Καλημέρα :-)
@fevis.
Αχ βρε, αθώο κοριτσάκι! Μα είναι δυνατόν βρε όλα τριγύρω να μοσχοβολάνε της Άνοιξης κι αυτά τα ...ζώα, αντί να ακολουθούν το ένστικτό τους να πάνε στο Νοτιά, ρεμπελεύουν γύρω από την Μπάγκα των ψαράδων και χαζολογούν χαριεντιζόμενοι μέρα και νύχτα με λογής πολύχρωμες αμερικάνες και μύριες άλλες φυλές που συμπεριφέρονται σαν ουάου αμερικανάκια, που θεωρούν υποχρέωσή του (του πουλιού και του κάθε πουλιού) να στέκει εκεί χαριτωμένο και στητό, έτοιμο να το χαϊδέψεις και να φωτογραφηθείς μαζί του;
πελεκάνοι και αηδίες!
ή (ξανα)βλέπεις τον μέγιστο καλλιτέχνη να εκθιάζει μουσικώς το νησί:
http://www.youtube.com/watch?v=VpnRDC4_zkE&eurl=
ή απλά παρακολουθείς την Καιτούλα, να τα τραγουδάει όλα σε ένα νοικοκυρεμένα:
http://www.youtube.com/watch?v=sr5sC0T_95k&mode=related&search=
Καλημέρα και καλή ακρόαση
Ζηλεύω.
Γκρρρρρρρρρρ.....
oταν ζεις σε μια πολη,εστω και γραφικη σαν τη Θεσσαλονικη,ειναι αδυνατον να μη σταθεις σε νησιωτικα νερα και αξιολατρευτα πουλια(στην πρωτη φωτογραφια νομισα πως κατι εχουν παθει και τρομαξα).
κι αυτο το ονειρεμενο χρωμα της θαλασσας οταν καθημερινα την βλεπεις βρωμικη,θολη και σκουροχρωμη..
το προηγουμενο σαββατο ομως,η θαλασσα μας ειχε ενα σπανιο φανταστικο φωτεινο γαλαζο-τυρκουαζ-πρασινο χρωμα κι αναρωτιομουν τι ηταν αυτο που της εδινε αυτη την αποχρωση..
και μη μου πεις η ιδιαιτερη θεση του ηλιου εκεινη τη στιγμη γιατι δε θα το πιστεψω..
A... μα εγώ σας τόχω πει ότι τα κολλητιλίκια με τον Αστεροειδή σας βάζουν ιδέες... Να, τώρα που βγαίνετε κι εσείς για φωτορεπορτάζ πουρνό-πουρνό!!!
Κι όπως λέει κι η Φεγγαροαγκαλιασμένη, έξοχη η απόχρωση της θάλασσας, που της εύχομαι να την δει και από κοντά - φίλους στο νησί έχει!
Όσο γι' αυτά, που λέτε στην fevis, τι να κάνουν κι οι πελεκάνοι; Ό,τι βλέπουν κάνουν, στην Μύκονο είναι Μυκονιάτες γίνανε, in Mykonos do as the MyKonians do, κι αν είσαι και πουλί, στητό διά παντός καλό είναι νάσαι - πώς αλλιώς;
;-))
@john boy.
Πανμέγιστος ο ...μεγάλος. Καιτούλα δεν θα πάρω ευχαριστώ!
@Σκύλε,
ζήλευε και ...κολύμπα!
:-)
@φεγγαροπαρμένη.
Κλαιν' οι χήρες, κλαίνε κι οι παντρεμένες μου φαίνεται.
Ε, όχι κι εσείς παράπονα.
Μια χαρά στις ομορφιές της είναι η Θεσσαλονίκη.
Ο Θερμαϊκός, ναι, δεν θα έπινα, αλλά εδώ που τα λέμε ούτε και ...όλο τον Βόσπορο!
@αστεροειδής
εμ, τί; μόνο εσείς θα μπαίνετε στα γαστρονομικά μας χωράφια;
υποθετω πως καπου παραπεσαν τα πρεσβυωπικα γυαλια σας..παρακαλω να ψαξετε να τα βρειτε και να δειτε λιγο πιο προσεκτικα το νικ μου..
και να ζητησετε συγγνωμη παρακαλω..
καλη σας νυχτα..
Βεβαίως και θα ζητήσω συγνώμη εφόσον η απόπειρα χιούμορ δεν έγινε κατανοητή.
μα φεγγαροπαρμενη..παρ ολιγο αλλοπαρμενη..εε οχι..δε το δεχομαι..δε μπορω να το δεχτω..τι δηλαδη,επειδη το πηρα αγκαλια,αντε να τα κανουμε ολα σκονη..
τς τς τς..
πολυ πολυ καλημερα σας :)))
ερώτησις υποβολιμιαία : πόσα τέτοια ζωντανά έχει το νησί ;
είναι και βαφτισμένα ;
εδω που είμαστε-ξέρετε-μόνο γλάρους στις χωματερές βλέπουμε, άντε και κανένα κοτέτσι, με ιντρίγκαρε λοιπόν το θέαμα και έχω μια λύσσα για μάθηση εσχάτως
mykoniensis να είναι, κι ότι θέλει ας είναι :)
you lucky man, ζηλέυω..
@φεγγαροαγγαλιασμένη.
ο.κ. είπαμε δεν είστε φεγγαροπαρμένη ...-)
@46 1/2
Είστε σίγουρος ότι θέλετε να μάθετε τί ονόματα δίνουμε στα πουλιά μας;
@witch of daffodils.
Μπα μη ζηλεύετε. Τα παλιόπουλα μας τρώνε τα ψάρια!
πείτε μου, νομίζω πως μπορώ να το αντέξω
Στη Χαϋντού πάντως, δεν υπάρχουν τόσο μεγάλα πουλιά που να τρώνε σούσι.
Στη Χαϊντού, είπατε κύριε kopoloso; Μα θα πάψετε να με κολάζουτε, ταλαίπωρο σκύλο; Πεθύμησα ΚΑΙ την Ροδόπη...
Αγαπητέ σκύλε,
μ' εντυπωσιάζετε!
Είναι πια προφανές πως είσθε ένας καθαρόαιμος κύων των ορέων!
Σωστά;
Κύων ξεκύων των ορέων, εγώ όλο στις θάλασσες τον βλέπω να τριγυρνάει - μήπως είναι γάτα μασκαρεμένη, τελικά;
Me? Me-owwwwww....
τι μάρκα σκυλί είναι αυτό ;
Λοιπόν 46 1/2,
οι ροδοπελεκάνοι είναι πολύ καλοπερασάκικα πουλιά. Όπου βρουν χαδάκια και κυρίως φαγάκι την αράζουν. Πολύ γρήγορα ξεχνούν κι έτσι χάνουν τη μνήμη μετανάστευσης.
Βοηθάει σ' αυτό και η μικροεπέμβαση στα πτερύγια που βοηθούν την πτήση τους αρχικά κι έτσι ώσπου να 'γειάνει πάει ξέχασε και δεν ...πετάει το πουλί.
Από συνήθειο στην αρχή τα καλούσαμε όλα Πέτρο. Τους γλάρους Μάρκο και τους πελαργούς Νικήτα. Αργότερα ήρθε και νύφη για τον Πέτρο που ....δεν εδέησε να της χαρήσει τη χαρά της μητρότητας. Η Ερνώ γρήγορα έπεσε σε κατάθλιψη και γέρασε πριν της ώρας της, αλλά τα μάτια της σε άλλο πουλί δεν τα έριξε. Πίστεψαν όλοι τότε ότι στον Πέτρο -τί πιο ...φυσιολογικό- συνέβαινε αυτό που συμβαίνει σε πολλά αρσενικά που ψάχνουν το φύλο τους ως τα βαθειά γεράματα και μόνο υπό κάποιες συνθήκες το ανακαλύπτουν και απελευθερώνονται. Αλλά ο Πέτρος δεν! Τί στον γιατρό τον πήγαμε, τί στο Πιέρο'ς, τί στον Λάκη... τίποτα!
Ώσπου μια μέρα μάθαμε το μυστικό. Τα πουλιά μεν ξεχνάνε να μεταναστεύσουν, αλλά τις γενετήσιες ορμές του ένας ροδοπελεκάνος δεν τις χάνει πλην όμως ζευγαρώνει μόνο με ροδοπελεκάνες. Δεν είναι ας πούμε σαν τον κόκκορα που όποια κότα βρει μπόσικη, κακαρίζουσα, και κουνοκωλούσα τη βάζει κάτω και της κάνει το αβγό, ούτε σαν το σκύλο που δεν διαλέγει ράτσες σκύλας, ούτε σαν κι εμένα ή εσένα που μπορεί να είμαστε κι εκλεκτικοί (λέμε τώρα) στις επιλογές μας.
Του φέραμε λοιπόν και θηλυκιά. Πλην φευ ούτε πελεκανάκι είδαμε, ούτε και σουρωμάδημα πίσω από τις βάρκες.
Οι ειδικοί είπαν τότε ότι οι ροδοπελεκάνοι δεν ζευγαρώνουν παρά μόνο με ροδοπελεκάνες και μόνο υπό συνθήκες του αγαπημένου τους φυσικού περιβάλλοντος. Και σιγά τώρα εμείς μην κάναμε το ...Λουγκάνο μας Πρέσπα και Βάλια Κάλντα για να γαμήσει ένας πελεκάνος. Μη σώσει και γαμήσει.
Κι έτσι πορευτήκαμε μακαρίως τη ζωή μας με τους τουρίστες να φωτογραφίζουν και να χαϊδεύουν τους πελεκάνους κι εμείς να φέρνουμε Πέτρους κι άλλους Πέτρους γιατί χάναμε και κάποιους στην πορεία. Βλέπεις δεν αντέχουμε όλοι τη ζωή του μοντέλου εδώ στο νησί και μην κυττάς εμάς που απωλέσαμε τη μνήμη μετανάστευσης και προσπαθούμε να τη βγάλουμε με ταξιδιωτικά χαπάκια εκδράμωντας και πάλι επιστρέφοντας...
Σήμερα λοιπόν να σε ενημερώσω για την κατάσταση:
χάσαμε την Ερνώ πριν 2-3 μήνες (την έφαγε το σκουλήκι),
-τον Νικόλα τον χάσαμε πρόπερσι αφού θυμήθηκε την φυσιολογική του πορεία στους αιθέρες,
Έχουμε σήμερα
-τον Πέτρο τον Βου ή Γου (θα σε γελάσω)
-τον Γιώρη που προσθαλασσώθηκε πριν 2-3 χρόνια ημιθανής πλην ημιάγριος, ένα ωραίο, νεαρό και κοτσονάτο πουλί που έμεινε κι αυτό εδώ, έχασε τη μνήμη μετανάστευσης, βέβαια κι άλλα έχασε αλλά είναι νέο πουλί αγνώστου φύλου ακόμα και δεν το γνωρίζει. Πιθανόν να μην το μάθει ποτέ (αλλά έτσι κι αλλιώς ο Πιέρο'ς έκλεισε κι εγώ δεν αισθάνομαι και πολύ καλά τελευταία)!
-τον Χρήστο (πολύ τζαναμπέτικο πουλί) που δεν ακούει στο όνομα του δημάρχου μας, αλλά στο όνομα ενός άλλου δημάρχου εκείνου του Μονάχου κ. Christian Unde ή κάτι τέτοιο, που μας τον έφερε πεσκέσι.
Αυτά αγαπητέ πουρνό πουρνό κι άμα θες κι άλλα έχω αλλά νομίζω σου αρκούν.
@kopoloso, asteroid, σκυλος, 46 1/2.
στα σχόλιά σας αλληλοκαλυφθήκατε έτσι δεν με χρειάζεσθε... πάω λοιπόν κι εγώ στ' αμπέλι γιατί ξημέρωσε έξω μια ακόμα κρύα μέρα του Σκληρού Απρίλη του 2007!
Respect !
Με τέτοια "fuck-of-the-century" ανάλυση Σκληρό Απρίλη του 2007, φαντάζομαι τι μας περιμένει τον Κόκκινο Οκτώβρη του 2008 αν ρωτήσουμε για τα γουρούνια σας.
Kαι ξανά respect !
Ο Χρήστος είναι αυτός που κυνηγάει τα τρίκυκλα στον γιαλό?
@46 1/2.
Τέλος του μήνα τα πάω Σαντορίνη τα γουρούνια για μια θεωρητική προσέγγιση του αιώνιου διλήμματος: φάβα ή λουκάνικο;
Μετά την Πρωτομαγιά θα έχεις την απάντησή μου.
Ευχαριστώ για το διπλό respect.
@Fevis.
Όσο και να με χτυπάς, όσο και να με βασανίζεις, σε ερωτήσεις με πολιτικά υπονοούμενα δεν απαντώ.
Εξάλλου στο ερώτημα απάντησε εδώ και χρόνια ο Βασίλης Βασιλικός.
...με την αρωγή του νεαρού τότε εισαγγελέα Χρήστου Σαρτζετάκη!
Και εγώ που νόμιζα ότι ήταν μόνο ένας!
Αυτοί από που ήρθαν?
για το σκληρό Φλεβάρη του Λυκουρίνου 2007, πότε θα γράψεις ;-)
φαντάζομαι μετά τα Δεκεμβριανά του 2006 θα αργήσει να συνέλθει
Θα μας γονατίσετε απόψε;
Γουρούνια στη Σαντορίνη;
ο Μαρξ στο Σόχο ;
ο Νίξον στην Κίνα ;
ο Καραγκιόζης στο Σεράι ;
τσ..τσ..
τίποτις δεν είμεθα εν τέλει, μόνο από TV κι απ τη Γωγώ τις ξέρω τις Κυκλάδες
(άντε και λίγο από Βαρβέρη)
@μαραμένα σύκα.
Μα είμαστε τόπος υποδοχής και αποκατάστασης αναξιοπαθούντων πελεκάνων, κάθε λίγα χρόνια όλο και κάποιος σκάει εξαντλημένος μεσοπέλαγα και μιας και δεν ...τρώγεται οι ψαράδες μας των περιθάλπτουν και τον βγάζουν στο μεροκάματο της στήριξης ενός trade mark που κρατάει χρόνια!!!
@Λουΐζα.
Δεν θα γράψω. Αν και θα έπρεπε μιας και ήταν προκλητικά αναιδής η απάντησή του. Έλαβε όμως την δική μου τεκμηριωμένη απάντηση και εσιώπησε. Είμαι σίγουρος ότι τίποτα δεν κατάλαβε.
@σαρανταέξι και ήμισυ.
Τρόμαξα να λύσω τον γρίφο του πολιτικού σας υπονοούμενου.
Είχα ξεχάσει ότι είστε και ...γαστροσκόπος!
...
...
καραγκιόζης στο σαράι και
...φρέσκα κουλούρια: Jesus Christ Superstar στην Αθήνα.
Post a Comment
<< Home