Sunday, October 28, 2007

Όλα μοιάζαν ουρανός (επετειακό)

Ένα Σαββατόβραδο στο Ματογιάννι, στις 6 του φετινού Οκτώβρη.
Αφορμή το γλέντι μετά την παρουσίαση του βιβλίου «Σημάδια του Αιγαίου».
Μεγάλα κέφια κι ένας απίστευτα μερακλωμένος Λευτέρης Παπαδόπουλος χάρισε στην παρέα σπάνιες στιγμές όταν πήρε το μικρόφωνο και έδωσε ψυχή στα τραγούδια του.
Με μια φωτογραφική μηχανούλα κατέγραψα μερικά με ήχο και εικόνα. Σε τούτο δω δεν άντεξε πια, έμεινε από κάρτα.
Ιδιαίτερα συγκινημένοι, μηχανούλα και cameraman, δημοσιοποιούμε σήμερα 28 του Οκτώβρη, αυτή την ερασιτεχνική καταγραφή, για λόγους επετειακούς και σας καλούμε όλοι μαζί να αναφωνήσομεν:
Ζήτω της παρέας!
Ζήτω στις καλές βραδιές!
Ζήτωσαν τα ποτήρια που τσουγκρίσαμε!

Απολαύστε το ντοκουμέντο εδώ:

«Καισαριανή» του Σταύρου Ξαρχάκου με στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου (1965).
Κάθε τραγούδι έχει την ιστορία του. Απ’ τον κανόνα δεν ξεφεύγει και τούτο, που έχει πολιτικά, ιστορικά και συγκινησιακά ιδιαίτερα φορτισμένους στίχους. Με αφορμή το τιμητικό αφιέρωμα στους στίχους που έγραψε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος –που διοργανώθηκε πέρυσι στο Μέγαρο Μουσικής, μιλάει γι αυτό, καθώς και για άλλα του τραγούδια, ο ίδιος στο Βήμα της 28 Μάη 2006:
«1965, Καισαριανή. Τόπος εμβληματικός γιατί είναι μια γειτονιά της Αντίστασης, μια γειτονιά που οι Γερμανοί εκτελούσαν τους έλληνες πατριώτες στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής. Έτσι, όταν λες Καισαριανή, το μυαλό σου πάει σε εκτελέσεις. Όπως και, σε ένα δεύτερο επίπεδο, όταν λες για το Χαϊδάρι. Για το Χαϊδάρι υπάρχει η ιστορία του Ναπολέοντα Σουκατζίδη, ο οποίος ήταν διερμηνέας και κληρώθηκε να σκοτωθεί. Οι Γερμανοί όμως επειδή τον είχαν ανάγκη τού είπαν "δεν θα σε σκοτώσουμε εσένα, θα βάλουμε κάποιον άλλον στη θέση σου". Εκείνος αρνήθηκε. "Ή δεν θα βάλετε κανέναν ή θα βάλετε εμέναν που κληρώθηκα" απάντησε. Και τον εκτέλεσαν. H Καισαριανή ήταν γεμάτη από τέτοιου είδους γεγονότα. Ένα από αυτά ήταν την Πρωτομαγιά του 1944: σκότωσαν 200 παλικάρια. Ανάμεσά τους ήταν ο αδερφός του Μανόλη Γλέζου, ο Νίκος Γλέζος. Εγώ την "Καισαριανή" όμως δεν την έγραψα για ένα-δύο συγκεκριμένα πρόσωπα αλλά για αυτό το μακέλεμα, για το ότι οι Γερμανοί πήγαιναν τα παιδιά και τα εκτελούσαν επειδή ήταν παιδιά της Αντίστασης. Και έγραψα αυτό το τραγούδι, το οποίο ακόμη και σήμερα τραγουδιέται. Το περίεργο είναι ότι εκείνο τον καιρό είχα κρίση σκωληκοειδίτιδας και είχα πάει να χειρουργηθώ. Εκείνες ακριβώς τις ημέρες - επειδή κάθε εγχείρηση είναι ένα περίεργο πράγμα που σε φοβίζει, εφόσον σε κοιμίζουν και σε "ανοίγουν" - είχα την εντύπωση ότι θα πεθάνω. Με αυτή τη μυρωδιά του θανάτου πήγε η σκέψη μου στην Καισαριανή και έγραψα αυτό το τραγούδι».
Περισσότερο υλικό και πληροφορίες σε ποστ του Allu Fun Marx ,
απ’ όπου και αντλούμε τους στίχους:

Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
Kάθ’ απομεσήμερο στο κρυφό μας στέκι
πίσω απ’ το μαγέρικο του Δεληβοριά.

Όλα μοιάζαν ουρανός
και ψωμί σπιτίσιο
Όλα μοιάζαν ουρανός
και γλυκό, γλυκό ψωμί.

Tάχα τι να ζήλεψαν στα χλωμά σου μάτια
που ’γιωμαν τ’ απόβραδο γλύκα πρωινή,
κι ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια
κάποιο Σαββατόβραδο στην Kαισαριανή.

Κι όλα γίναν κεραυνός
πελαγίσια αρμύρα
Κι όλα γίναν κεραυνός
και πικρό, πικρό ψωμί.

Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους
και μπογιές ‘τοιμάζαμε με σβηστή φωνή.
Τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους
πέφταμε και κράζαμε “κάτω οι Γερμανοί”.

Κι όλα ήταν ουρανός
και ψωμί σπιτίσιο.
Κι όλα ήταν ουρανός
και γλυκό ψωμί.

Σου ’δινα τα χρώματα, μου ’δινες τους τόνους
και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή
κάθε απομεσήμερο τρέχαμε στους δρόμους
τρέχαμε και γράφαμε “Έξω οι Γερμανοί”.
.
Σημ.1. Η πρώτη φωτογραφία του Λευτέρη Παπαδόπουλου είναι από την ίδια βραδιά. Μόνο που σ' αυτήν τραγουδάει το "Πριν το χάραμα" του Γιάννη Παπαϊωάννου (αλλά φαίνεται αυτό, έτσι;)

Labels: ,

7 Comments:

Blogger Gledwood said...

reminds me of images from 1001 holidays in 1001 Mediterranean places...

Hi! Your picture came up on Blogger Play so I thought I'd say hi as I drifted on past...

... great stuff!!

Sorry I cannot understand a word of the Greek tho!!

;->...

from
Gledwood
"Vol 2"...

October 28, 2007 2:07 AM  
Blogger kaltsovrako said...

Κάνεις copy τον κώδικα που βρίσκεται στο youtube (εκεί που γράφει: Embed) και τον κάνεις paste στο κείμενοεκεί που θέλεις αλλά... στο Επεξεργασία Html. Παίζει μια χαρά!

;)

October 28, 2007 3:17 AM  
Blogger dimitris-r said...

@gledwood.
Thanks for the visit. I hope at least you enjoyed the music!

@kaltsovrakos.
Να 'σαι καλά. Θα παραδεχτείς ότι είμαι καλός μαθητής. Απ' ότι είδες το έφτιαξα αμέσως.
Όχι τίποτ' άλλο αλλά κατηγόρησα τον Blogger για έλλειψη πνεύματος συνεργασίας.
Καλήμέρα!

October 28, 2007 3:00 AM  
Anonymous Anonymous said...

Μακράν, το καλύτερο επετειακό ποστ.
Μακράν, το ουσιαστικότερο.
Μακράν, το συγκινητικότερο.

Υ.Γ. καλά, τι φωτογένεια που έχετε στην οικογένειά σας καλέ! ;-)

October 29, 2007 11:56 AM  
Blogger kanataki said...

εμ και μένα ουρανός θα μου μοιαζε αν ήμουν εκεί

υγ για να μην σας πως ουρανός σφοντύλι!

October 29, 2007 12:13 PM  
Blogger dimitris-r said...

@magica de spell.
Βρεθήκαμε στα ...μέρη σας αλλά εσείς είσασταν μακράν, σε τόπους γενέθλιους παρελαύνουσα!
Το συγκεκριμένο μέλος, ναι, την έχει πλούσια την φωτογένεια (δεν βλέπετε και πίσω από τον φακό έτσι;

@tsaperdona.
Φυλαχτείτε, καμιά φορά μοιάζουν κεραυνός...

October 29, 2007 1:10 PM  
Blogger alzap said...

Συγκλονιστικό!!!

αλλά,

(Το κορίτσι δίπλα στη Λουίζα ποιό είναι;;;;;;)

:-)

October 30, 2007 3:28 AM  

Post a Comment

<< Home