Monday, October 01, 2007

Την τράτα λεν' Μαρίτσα


Να την πω την αμαρτία μου, μια τηγανιά ψιλό σμαριδάκι πολύ την έχω πεθυμήσει.
Γι αυτό και σήμερα 1η του Οκτώβρη, με όλη τη σημειολογία του "ανοίγματος" της τράτας που κουβαλάει, είπα να το εξομολογηθώ.

Μ' αρέσει το σμαριδάκι. Ιδιαίτερα τηγανητό έτσι όπως το φτιάχνουν οι Μυκονιάτισες, με τσιμπημένες τις ουρές 4-5 μαζί σε σχήμα βεντάλιας. Έτσι βολεύει στο τουμπάρισμα και στο σωστό τηγάνισμα κι από τις δυο πλευρές. Χώρια που είναι κι εφετζίδικο στο πιάτο.

Μαζί θέλω και τηγανητό κρεμμύδι. Και φύκια! Ναι φύκια, γιατί πολλά χρόνια πριν μας τα στείλουν οι Γιαπωνέζοι συσκευασμένα, οι μανάδες μας στο νησί, μαζί με τη σμαρίδα, τηγάνιζαν και τα φύκια που ξέφευγαν από το ξέπλυμα. Κατά λάθος δηλαδή μπαίνανε στο τραπέζι μας.
Κι όμως σαν όλα τα λάθη ήταν τόσο νόστιμα.

Να θυμηθώ το πρωί στην Μπάγκα, στο ξεδιάλεγμα της μαρίδας, να βάλω και λίγα φύκια στη σακούλα.

Α! και να προσθέσω τη συνταγή...
Καλομήνα!
-
Σημ. Η φωτογραφία από τον Γιαλό της Μυκόνου των αρχών της δεκαετίας του '60 είναι του Γιώργου Κοσμόπουλου.
-
Ώρα 15.55΄
Για την σημερινή καλάδα με 9 μποφόρ θα τα ξαναπούμε. Με εικόνα και λόγο εν ευθέτω...
Πάμε στα συνταγολογικά και άλλες σχετικές πληροφορίες.
-
Μαριδάκι τηγανητό
Βάζουμε ελαιόλαδο στο τηγάνι και το αφήνουμε να κάψει καλά. Διαλέγουμε ψιλό μαριδάκι, το ξεπλένουμε, το στραγγίζουμε το αλατίζουμε καλά και αλευρώνουμε. Στη συνέχεια βουτάμε τα δάχτυλά μας στο νερό και ενώνουμε από τις ουρές τρεις – τέσσερις – πέντε μαρίδες μαζί. Ρίχνοντάς τις στο τηγάνι παραμένουν κολλημένες και σχηματίζουν βεντάλια.
Μόλις ροδίσουν από τη μια πλευρά τις γυρίζουμε από την άλλη. Το σχήμα της βεντάλιας διευκολύνει στο γύρισμα σε σχέση με το να ήταν μόνες τους οι μαρίδες.
Μετά το τηγάνισμα της μαρίδας αφήνουμε να στραγγίξουν σε πιατέλα με απορροφητικό χαρτί. Στο ίδιο τηγάνι ρίχνουμε αλευρωμένα κρεμμύδια κομμένα ροδέλες. Τα τηγανίζουμε κι από τις δυο πλευρές να ροδίσουν και σερβίρουμε μαζί με τις μαρίδες κουκκίζοντας με αλάτι.
Οι Βυζαντινοί είχαν άλλη μέθοδο. Γέμιζαν το τηγάνι μικρόψαρα (αθερίνα π.χ.) τηγανίζονταν έτσι στριμωγμένα από τη μια πλευρά και στη συνέχεια τις γύριζαν όλες μαζί ενωμένες σαν πίτα. Σε πολλά νησιά των Κυκλάδων ακολουθείται και σήμερα αυτή η μέθοδος που οι Βυζαντινοί ονόμαζαν «διπλοτήγανον».

Labels:

27 Comments:

Blogger zepos said...

Καλημέρα και καλό μήνα..
Το πρωί στο καφενείο η πιο πολλή ώρα "ξοδεύτηκε" στις τράτες και το σμαριδάκι! Βλέπεις κι'άλλοι το περίμεναν.
Θυμάμαι την συχωρμένη την μάνα μου να τα κάνει τριάδες και τετράδες με "κολημένες" οριές και να τα βουτά πριν το τηγάνι σε ένα βαθύ δοχείο με κουρκούτι ανακατεμένο με ψιλοκομένο κρεμύδι! Βγαίνει μια ψαρόπιτα μικρή που είναι κρασομεζές και ουζομεζές πρώτος!

October 01, 2007 9:03 AM  
Anonymous Anonymous said...

"Κι όμως σαν όλα τα λάθη ήταν τόσο νόστιμα."

Πόσο δίκιο έχεις.

October 01, 2007 11:06 AM  
Blogger witchofdaffodils said...

αν και ζηλεύουμε -as usual-,

καλό μήνα :)

October 01, 2007 11:10 AM  
Blogger Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Μιάααααααααο!

Καλό μήνα!

October 01, 2007 1:06 PM  
Blogger NinaC said...

Έτσι που λέτε το μαριδάκι "Σμαριδάκι", μου θυμίζετε τη μία εκ των θυγατέρων που, σε απελπιστικά νεαρή ηλικία, έλεγε τον Ροζ Πάνθηρα "Σπάνθηρα"!

:))))

October 01, 2007 8:47 PM  
Blogger dimitris-r said...

@axtapos.
Δεν απέχουν και πολύ οι εκδοχές των συνταγών μας.
Στις δέκα και μισή, αργά για σένα, ήρθε η πρώτη και νομίζω μοναδική δόση με πολύ ψιλό μα πάρα πολύ ψιλό (μιλάμε για παιδομάζωμα) σα γόνος ένα πράμα.
Το αρνήθηκα συνειδητά!

@Magica de spell.
Πολύ δε περισσότερο εσύ καλά γνωρίζεις ότι από λάθος έχουν προκύψει τα πλέον νόστιμα, όπως το πάστωμα της σαρδέλας...

@Witch of daffodils
Δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο της ζήλειας.
Σας λείπει το ψαράδικο από τη γειτονιά; Ή άλλο τι;
Μήπως να στείλω με courier δυο χούφτες πράμα;

@Σκύλος...
Μιάαααοοοο;
Όπως θα 'λεγε η γειτόνισσά μου η κυρά Ανεζώ:
-Όξω ψόφε!

Καλό μήνα βρε!

@composition doll.
Κυρία μου, αυτό που ξέρω να πω εγώ είναι πως οφείλετε πίστην στην ικανότητα της θυγατέρας σας να ετυμολογεί εξ απαλών ονύχων με σαφήνεια φυσιοδίφη.
Το ορθόν έτυμον του σπάνθηρα εξάλλου είναι σπάνιο-θήραμα... σπάν-θηρα-μα λέμε!
Εκτός αν νομίζετε ότι μπορεί να κυνηγήσει σπάνθηρες ο πάσα ένας. Για ρωτήστε και τους e-φίλους σας που γνωρίζουν από σμιλόδοντες δεν αποκλείεται να κατέχουν κι από σπάνθηρες.
Προσωπικά θα σας εξηγήσω για τα ...σμαριδάκια εν ευθέτω!

October 02, 2007 12:21 AM  
Anonymous Anonymous said...

σμαρίδα , σπάνθηρας , σκοτόπουλο (αυτό που δεν βγαίνει ποτέ από το σκοτεινό κοτέτσι), σαργός ( ψάρι βραδύπους) , σεξοχή ( η άλλως αποκαλούμενη και ερωτική ύπαιθρος)..

τι ωραία πιάτα βγαίνουν -πράγματι- από τα λάθη, εκμαυλιστικά νόστιμα

October 02, 2007 8:40 AM  
Blogger NinaC said...

Πότε θα πάμε εκδρομή στη σεξοχή;

October 02, 2007 10:10 AM  
Anonymous Anonymous said...

Τις βεντάλιες στο τηγάνι, τις γυρνάτε με δυο πιρούνια ή μ' ένα πήδημα;

@ cd
Σ' είκοσι σέξι μέρες.

October 02, 2007 11:15 AM  
Anonymous Anonymous said...

@master , σε εικοσι σέξι ;

είστε αθεράπευτα σεξομανής

October 02, 2007 11:55 AM  
Blogger Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Τελικά, τις μαρίδες τις βάζ'νε τρεις-τρεις ή σέξι-σέξι; Για να τους ψήσουνε το ψάρι στα χείλη, εννοώ...

October 02, 2007 1:40 PM  
Anonymous Anonymous said...

@ κκμ
Έχετε δίκιο. Μου το είχε επισημάνει και η μαθηματικός μου στο λύκειο.

October 02, 2007 1:54 PM  
Blogger dimitris-r said...

@κκμ.
Nομίζω τα δικά μας, λάθη, είναι νοστιμότερα. Στη σεξοχή πάρτε μαζί σας και μπισκοτόπουλα ποτέ δεν ξέρεις αν το μέλλον έχει ξηρασία ή κόψιμο λόρδας.

@composition doll
Η εκδρομή είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο...

Για σεξοχές δεν ξέρω ή μάλλον δεν θυμάμαι. Όλο σε κάτι σεσοχές με στριμώχνει η φίλη σου.

@κοπολοζο.
Το άλλο με τον μπαμπά που πηδάει την ομελέτα το ξέρεις;

@κκμ & κοπολοζο.
American bar το κάματε το fish tavern μου.

Σκύλος της Βάλια κάλντα.
Καλά εσύ το ξέρεις πως οι μαρίδες είναι ερμαφρόδιτες;
Έτσι για να αρχίσουμε νέο κύκλο συζήτησης...

October 02, 2007 3:12 PM  
Blogger NinaC said...

Εγώ ερμαφρόδιτες μαρίδες δεν τρώω!!

October 02, 2007 3:58 PM  
Blogger kiki said...

Καλό μήνα! Αχ να ΄χα λίγο λαθάκι να δοκίμαζα!

October 02, 2007 8:33 PM  
Blogger dimitris-r said...

@composition doll.
Firi firi το πάτε!

@oneiromageiremata.
Τί το πιο εύκολο; Κοπιάστε!

October 02, 2007 11:12 PM  
Blogger dimitris-r said...

@composition doll.
Ουφ, λάθος και μάλιστα καθόλου νόστιμο.
Protogynous hermaphrodite είναι η spicara maena γαμώτο. Η τσέρουλα δηλαδή, ψάρι συγγενές της μαρίδας στην όψι μόνο κι όχι στη γεύση.
Στις μαρίδες οι άντρες είναι άντρες και οι γυναίκες γυναίκες, όπως θα έλεγε και his majesty ο πρόεδρος κ.κ.Sayed Muhammad Khatami.

Nα φταίει άραγε που ήθελα να σας σ-πικάρω και θυμήθηκα τη spicara;

October 03, 2007 2:05 PM  
Blogger NinaC said...

Σε αυτή την περίπτωση θα δοκιμάσω ευχαρίστως τις σ-μαρίδες σας, Maitre (μετά τον σ-μιλόδοντα, εννοείται...)!!!

:))))

October 03, 2007 3:32 PM  
Blogger Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Δημήτρη
αντιγράφω από το ψαρολεξικό μου...

Η μαρίδα λέγεται smaris smaris (κατά πώς λέμε καρέτα-καρέτα ή μονάχους-μονάχους!) ή smaris maurii, sparus alcedo, smaris vulgaris (η κοινή, δηλαδή, για όσους/ες μόνο εκεί έχουν το μυαλό τους!)

στο ακριβώς επόμενο λήμμα έχει ένα ψάρι που το λέει ... μαρίδες (sic στον πληθυντικό!) και το λατινικό του όνομα είναι spicara spp.

θα έλεγα «ποιός τις γ**εί τις μαρίδες;» αλλά στο κλίμα που εξελίσσεται αυτή η συζήτηση όλο και κάποιος kinky θα βρεθεί...

October 03, 2007 5:43 PM  
Blogger NinaC said...

@Βαλιοκαλντόσκυλο, η συμβολή σας στη βλογόσφαιρα επί ψαρικών θεμάτων είναι καθοριστικής σημασίας. Μήπως θα μπορούσατε να μας διαφωτίσετε και επί ενός -ψαρικού πάντα- ερωτήματος που, επί αιώνων, ταλανίζει την ανθρωπότητα;

Από πού κλάνει το μπαρμπούνι;;;

:ppppppppppp

October 03, 2007 5:48 PM  
Blogger Dannossiel said...

σα να πείνασα...να χαμε λίγο χταποδάκι ξυδάτο,κανά μυδοπίλσαφο,γαβράκια τζατζίκι κι ενα πλωμαράκι...θυμίζει καλοκαίρι...

October 04, 2007 12:13 AM  
Anonymous Anonymous said...

@σκυλετηςβαλιακάλντα , εκφραστείτε ελεύθερα για τις μαρίδες...ο kinky θα λείψει καναδυό μέρες κι εγώ δεν αισθάνομαι πολύ καλά

October 04, 2007 1:04 PM  
Blogger dimitris-r said...

@composition doll
Τελικά είστε πολύ μεγαλόψυχη. Κι εγώ που είμουνα έτοιμος να άδω το:
...τσιμεντώστε με, τσιμεντώστε με,
στον τοίχο κλπ κλπ:

@σκυλος της βαλια κάλντα.
Ξέρεις τί λένε:
-σκύλος που ανακατεύεται με τα ψάρια
τον τρώνε οι γάτες...
Η βασική διαφορά της σμαρίδας μου από την μαρίδα σας, έγγειται στο γεγονός ότι η δικιά μου τρώγεται αλευρωμένη ενώ η δικιά σας παραμένει τυπωμένη εσαεί!
:-)

@cd (πάλι).
Tip γαστρονομικό, χάρισμά σου.
Μόλις ανακαλύψετε την οπή (δεν είναι δύσκολο), φροντίστε εντός της να εισάγετε (όπως εγώ) πριν τ' αρευρώσετε από ένα φυλλαράκι δεντρολίβανο. Δεν είναι που θα αρέσει εσάς, αρέσκεται και το μπαρμπούνι να τις αμολάει αρωματικές.

@dannossiel.
Ααααα οι άλλοι πάνε να μου το κάνουν American bar αλλά κι εσείς δεν πάτε πίσω.
Κυρία μου δεν θα σας επιτρέψω να μου κάνετε το ποστ ούτε Προξένου Κορομηλά, ούτε Μοδιάνο.
Κοτζάμ κατάλογο μεζεδοπωλείου πεθυμήσατε βλέπω.
:-)

@κκμ.
Καλά, δώσε θάρρος στο κοπροσκυλάκι να σου το κατουρήσει το κρεβατάκι.

October 04, 2007 5:14 PM  
Blogger Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Καλά, εγώ φταίω που σας δάνεισα λίγες από τις ψαρογνώσεις μου!

@ CD παρότι η επικρατούσα θεωρία είναι ότι δεν κλάνει, γιαυτό είναι τόσο κόκκινο, σύγχρονες έρευνες αποκαλύπτουν ότι επειδή ως ψαρικό είναι ψυχρόαιμο, δεν παράγονται και τόσα αέρια στην κοιλίτσα του, και όσα παράγονται απεκκρίνονται ενσωματωμένα σε μια ζελεδοειδή μάζα.

@ ΚΚΜ: με βλέπετε να σφίγγουμαι;

@ προς Δημήτρη Ρ.: έχομεν και τρόπους και πάμε στην τουαλέτα!

October 04, 2007 6:59 PM  
Anonymous Anonymous said...

@δημήτριε , στ' αλήθεια το βρέχει ;

@σκυλετηςβαλιακάλντα , όχι.. ροζ είστε ακόμη..

October 04, 2007 8:22 PM  
Blogger dimitris-r said...

@σκύλος της βάλια κάλντα.
Αυτό με τη ζελεδοειδή μάζα θα χει και γαστρονομική αξία φαντάζομαι. Ιδιαίτερα με φυλλαράκι δεντρολίβανο που λέγαμε.

@cd (ξανά)
Τα βλέπεις σ-πέρδεται και το μπαρμπούνι μόνο που τα κάνει ζελεδάκια.

@κκμ.
Μπα! Μην ακούς.
Κορυφαία ράτσα από τις καλύτερες της μπλογκόσφαιρας λέμε.
Αλλά εγώ τελευταία έχω υποστεί μια πολιτισμική επίθεση, από κει που είμουνα των σκύλων, μπήκε γάτα στο σπίτι κι όσο να 'ναι μια σύγχιση την έχω...

October 04, 2007 10:30 PM  
Blogger NinaC said...

Το ότι σπέρδεται το ήξευρα. Από ΠΟΥ σπέρδεται ρώτηξα.

τς τς τς....

Ούτε σζελέ ξανατρώω με τις αηδίες σας!

October 04, 2007 11:35 PM  

Post a Comment

<< Home