Παρούσα!
Μαντώ Μαυρογένους,
επ' ελευθερίαν κληθείσαν [...]
νήσου πρόμαχος!
Παρούσα πάντα στη φωτιά!
Στ' Ανάπλι και στην Τριπολιτσά τότε, στου Μωριά την ολόμαυρη ράχη.
Και σήμερα εδώ ...παρούσα!
Με την ίδια πάντα επιστολή προς τις Γαλλίδες κυρίες (1):
" Μια απλή κοπέλα, που μεγάλωσε πάνω σ' ένα βράχο, έζησε μέσα στη θλίψη και σφύζει από πατριωτισμό, ζητά ν' ακουστεί από ένα πλήθος κυριών που είναι βυθισμένες στις απολαύσεις, έχουν στη διάθεσή τους όλα τα θαύματα του ανθρωπίνου πνεύματος, ζουν μέσα στη χλιδή, διασκεδάζουν με τις τέχνες και έχουν συνηθίσει στους ευγενείς τρόπους. Με όλες αυτές τις αντιθέσεις μεταξύ των συνηθειών μας μπορεί άραγε να υπάρξει κάποια ομοιότητα στη γλώσσα μας, και μήπως θα γελοιοποιηθώ αν μιλήσω για την επανάσταση της ηρωικής πατρίδος μου σε γυναίκες που γνωρίζουν μόνο τις επαναστάσεις της μόδας;"
Σημείωση: (1) Γαλλίδες κυρίες ακόμα και σήμερα στο νησί ονομάζουμε τα στελέχη του κρατικού μηχανισμού (sic).
Labels: Μύκονος, παραμιλητά
posted by dimitris-r at 10:15 AM
5 Comments:
Οι Γαλλίδες κυρίες, λοιπόν, Δημήτρη μου, έστειλαν εχτες δύναμη των ΜΑΤ να προστατέψει τη Βουλή των Ελλήνων από τους ίδιους τους Ελληνες.
Δε βαριέσαι, εμείς με τα μαύρα μας είμαστε έτι κομψότεροι των γαλλίδων κυριών...
Πολύ κομψότεροι έιμαστε... Εγά μάλιστα εκτός από κομψότατη ήμουν και πιασμένη.... Κυριολεκτικά... ¨οχι μεταφορικά....:-(
Άρχισαν τα σούρτα-φέρτα στο νησί οι γαλλίδες κυρίες, προς άγραν ψήφων ή ακόμη;
Ψες βράδυ μια Γαλλίδα κυρία κοντοστάθηκε στο μαγαζί μου, οι κομματάρχες χαιρέτησαν επιδεικτικά και προσπέρασαν, ο αγρεύων ψήφους έτεινε ν' απαντήσει χειραψία... δέκα λεπτά τον περίμεναν οι καμματαρχαίοι στην παρακάτω γωνία... στα 100 μέτρα. Το τί ειπώθηκε καλή μου αποτελεί αφορμή για ποστ! Δεν αποτελεί;
Στα Γρεβενά, που ήμασταν, γαλλίδες κυρίες δεν είχε. Ούτε και δασάρχη καν να τσεκάρει τι και ποιός (και κυρίως με ποιές διαθέσεις!) έμπαινε στη Βάλια Κάλντα. Αν δεν κάναμε εμείς τον τροχονόμο, κάτι κ*λόπαιδα των Β.Π. που την είχαν δει «χώρα του Marlboro» κι άναβαν φωτιές ίσαμε το μπόι τους, θα το είχαν κάψει το δάσος...
Γκρρρρ....
Post a Comment
<< Home