Piece of cake

Ξημέρωμα χτες, καθώς έμπηζα δοκιμαστικά το πηρούνι στο ένα από τα δυο κεφαλάκια, εκείνο του αμνού, σκέφτηκα πως είναι λάθος για το ΠΑΣΟΚ να ...ξύνεται για τις διαρροές σε ψήφους "του" προς την Αριστερά, όταν χρόνια τώρα "δεξιές πολιτικές" πιθανολογούν ως πιθανότερη την παροχέτευση δεξιών ψήφων προς τα δεξιά του κι εκεί καλά θα κάνει να προσβλέψει για μελλοντική αλίευση στα γνωστά θολά νερά της προοπτικής του.

Την ίδια στιγμή στο βάθος της εστίας στο καυτό λάδι ρόδιζε το κουρκούτι αφήνωντας αφράτη τη νόστιμη σάρκα του ξεκοκκαλισμένου μπακαλιάρου.

Το άλλο κεφαλάκι, εκείνο του εριφίου, κοίταξε προς στιγμήν έξω από το καζάνι κι ύστερα χάθηκε μες στα κοψίδια και στον κοχλάζοντα ζωμό του. Δεν ήταν γενάτο.

Πολύ αργότερα διόρθωσα λίγο στο αλάτι, σούρωσα το ζουμί, πρόσθεσα όσο του έπρεπε χυμό λεμονιού κι έβαλα στη φωτιά το μεγάλο καζάνι με τη χοιροκεφαλή.

Όρθρου βαθέως...

Στις τρεις μεγάλες τράπεζες, η ώρα δέκα και τριάντα πρωινή, με όσους γειτόνους και φίλους αψήφησαν τον παγωμένο βοριά, πέσαμε για μια ακόμα φορά στα σκληρά -ένα μικρό γαστρονομικό όργιο- περνώντας απ' την αρτοκλασία στην ακολασία ποικίλων εδεσμάτων και οίνου.

Ένας καφές, λίγη γιαουρτόπιτα και μυρωδάτο σάμαλι, ήταν η μόνη μας συχώρεση για το άδικο της ώρας. Αλλά αυτά για μας είναι piece of cake, καθώς περνάμε απ' τη μαστίχα στο κρασί κι από τον μπακαλιάρο σκορδαλιά στα κεφτεδάκια και στις τηγανητές μελιτζάνες με τη σκορδάτη σάλτσα ντομάτας.

Καλημέρα σας.