festa della pasta - Encardia
Μουσικό συμπλήρωμα στο γαστρονομικό χτες.
Απομεσήμερο Κυριακής. Λίγο πριν λίγο μετά την πρώτη φετινή βροχή.
Όταν σχεδόν σύσσωμη η κουζίνα χορεύει ταραντέλα, με τους Encardia να τραγουδούν την "Piccicarella" (κόρη τσιμπημένη απ' την αράχνη), η εικόνα είναι χίλιες λέξεις.
13 Comments:
Και η Θαλασσία μέσ' τη μέση!!
Μα την Θαλάσσια τσίμπησε πρώτη πρώτη η αραχνούλα.
εγώ ντρέπομαι να χορεύω αλλά νομίζω πως εκεί θα χόρευα!
μέχρι που χόρευα κρατώντας και απο μια πιατέλα σε κάθε χέρι (για να μη μου τις πάρουν απ το τραπέζι)
Ε, άμα έπαιρνε ο κ.κ.μ. τις πιατέλες μαζί του στην πίστα εγώ τι; ....θα καθόμουν στο άδειο τραπέζι να τον περιμένω να γυρίσει; Από πίσω του θα χοροπηδούσα κι εγώ (να φτάσω τα μακαρόνια)
@tsaperdona.
Ντροπή, κορίτσι πράμα, να ντρέπεσαι!
@κκμ.
Έτσι σε θέλω, αν και πρόβλημα δεν υπήρχε μιας και ήταν πλούσια τα ελέη στα πιάτα.
@κοπολοζο.
Είσαι εσύ ένας ...πιτσικαρέλος!!!
Μωρέ καλά λένε ότι ο τόπος είναι οι άνθρωποι. Την έχω κατασυμπαθήσει την Μύκονο του dimitris-r... Έγω, που δεν ήθελα ν' ακούω ούτε τ' όνομα... Άλλο ένα στερεότυπο στον απόπατο...
Τώρα θα θυμώσεις πάλι αλλά ζείτε στο ωραιότερο νησάκι του κόσμου.. Μακράν...
Και είχατε και πρώτο τραπέζι πίστα...:-)
Αχ κύριε καρβουνιάρη μου... Πιτσικαρέλος ξε-πιτσικαρέλος, σημασία τελικά δεν έχει ΤΙ είναι κανείς αλλά ΠΟΣΑ εκατοστά είναι (δεν το 'πα εγώ αυτό :-) )
... Και φυσικά να είναι στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή (ούτ' αυτό το είπα εγώ)
το σωστό μέγεθος στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή ;
μάλλον εγώ έχω πυρετό τώρα....
@kukuzelis.
Ο τόπος είναι οι άνθρωποι.
Το επαναλαμβάνω για ...άλλους τόπους για τους οποίους δικά μου στερεότυπα αναγκάστηκα να τα καταπιώ ανεπεξέργαστα σαν τον γλάρο.
Υ.Γ. Έστειλα την τσιγγάνα σε φίλους παραμυθάδες στο νησί και πολύ το ευχαριστήθηκαν.
@Fevis.
Σιγά μη διαφωνήσω και ύστερα αναγκαστώ να σου πω πιο είναι το ωραιότερο νησάκι του κόσμου σήμερα.
Και να το δω δημοσιευμένο;
Πριτς!
@κοπολοζο.
Ε, ναι. Έχει σημασία. Δεν έχει; Έτσι λένε τουλάχιστον (εγώ που να ξέρω).
@κκμ.
Κοίτα, μιλώντας για στιγμές, νομίζω ότι με γράμματα έστω και bold 11 στιγμών δεν παει κανείς μπροστά την σήμερον ημέρα.
Θέλει τουλάχιστον δεκατεσσάρι και ει δυνατόν παιχνιδιάρα γραμματοσειρά.
Ουφ (δεν το 'πα εγώ αυτό).
Πάντα φρέσκο και αναγεννητικό, ένα βάπτισμα ζωής ο χορός σας, θα πάω χορεύοντας στη δουλιά σήμερα.
Οι χοροί καλά να κρατούν σισιλιάνοι μου εκ Μυκόνου.
Post a Comment
<< Home