Τώρα φωτιά θ' ανάψω
Μόνο να, με την ευκαιρία, να ντύσω με ήχο τα γραφόμενα.
Έκαψα την καλύβα μου να μη με τρων’ οι ψύλλοι.
Τώρα φωτιά θ’ ανάψω και να μη σβήνει
Κι όλος ο κόσμος πια τσιμέντο να γίνει..."
http://www.youtube.com/watch?v=eeidWTM0eSw
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Αθήναιο και στον χαμένο χρόνο που αναζητά στις εξωμαγειρικές Λέσχες της Αθήνας, σε πολιτικά πάρτυ ανοικτής ταράτσας και σε μοναχικά ασύρτικα αραγαδινά τα οποία ομολογώ ορθώς αντελήφθη ότι ζηλεύω :-)
Αφιερωμένο επίσης στην Κωνσταντίνα και τον Τάσο από τη Νίκαια, τον Πετεφρή από την Κέρκυρα, τον Κουκουζέλη, τον Χοιροβοσκό, τον Αλέκο από τα Άνω Πατήσια, τον Ζέπο από Βορνά, τη Λουΐζα από τον Πύργο, τον Κωστή και τη Μαρία από τις όχθες του Ενιπέα, τον Κώστα και τον ΚΚΜοίρη απ' το Αβγό, τη Νίνα από Κολωνό, τα κορίτσια του Hungry for Life, την Οψοδαίδαλο, τον Σκύλο, τον Καιρό, την Άσπα από Θεσσαλονίκη, τον ...Αθήνα-Αγράρι Πατήσια-Παγκράτι...ξέρει αυτός, τα παιδιά στο συνεργείο δίπλα στης κυρά Μαρίας την ταβέρνα, τον Νίκο στον Ευαγγελισμό και περαστικά στην καλύτερη τεχνήτρα γαλακτομπούρεκου ever, στον κ. Μιράν, στο Ελιξίρ, στους φορτηγατζήδες, στους ταξιτζήδες, στα πληρώματα των καραβιών κάτω στο λιμάνι, στο προσωπικό του Λιμεναρχείου που έχει βάρδια αυτή την ώρα, στις λατζιέρες, στα γκαρσονάκια, στα μαγείρια και στους μερακλήδες της κουζίνας, στους ψαράδες κάτω στην Πάγκα, και σε όσους η τσίμπλα στο μάτι εμποδίζει αυτή την ώρα να θυμηθούμε...
posted by dimitris-r at 6:28 AM
22 Comments:
Καλημέρα..
Νάσαι καλά Δημήτρη με το βίντεό σου..Παραστατικότατον!!
Δεν άντεξα στον πειρασμό και το πρόσθεσα στο δικό μου ποστ..σαν επιδόρπιον!!
Μωρέ μια χαρά καλά του τα 'κανες.
Αυτά είναι για να κάνουν βόλτα.
τώρα με μπόμπες και φτερά ας πετάξω
στάχτη να γίνουν όλα και ας ρημάξω
:-D
εποικοδομητικό το σεμινάριο - και φαίνεται πως, παρα τις δυσκολίες, τα αφομοιώσατε όλα, ε;
... μέχρι και τον πολύτιμό μου καβουρμά θάδινα (ολάκερο το μπαστούνι) για να δυνάμην το ποτήρι του Καντενάσιου να τσουγκρίσω ...
Νά'σαι καλά... πάντα τέτοια...
Να κάτι τέτοια μου κάνετε (εσύ κι ο άλλος από τον Ενιπέα) κι από 'κεί που τ' όνειρό μου ήταν παιδιόθεν να μεταμορφώνομαι τα βράδια σε Ζορό, τώρα πια το μόνο που σκέφτομαι είναι να γίνω κι εγώ μια μέρα απ' αυτό το -πώς το λέτε;- "Ερασιτεχνικός οινοελαιουργικός σύνδεσμος".
Λόγω γεωγραφικής θέσης βέβαια δε θα ήμουν ΕΡ.Ο.Σ. Μυκονίων, αλλά ... Αυγών!
Να 'σαι καλά!
:-)
(Από 'δω και μπρος λοιπόν, όποτε συναντώ τη φράση "Παλαιωμένο σε δρύινα βαρέλια" ν' αναγράφεται σε μπουκάλι το οποίο περιέχει μυκονιάτικο κρασί, θα ξέρω ότι πρόκειται για χαρακτηριστικό δείγμα του ιδιότυπου χιούμορ των αυτόχθονων της νήσου σας. Σωστά;)
Σας ευχαριστούμε και μεις με τη σειρα μας, δια την γλυκιά και μεθυσμένη αφιέρωση. Ως ΕΡ.Ο.Σ. Εννιπέως βεβαίως.
Αλήθεια, η ορχήστρα του video ποιές
μέρες εμφανίζεται στο super paradise;
@λουΐζα κορνάρου.
Ειδικά για σας που σας αρέσουν οι στίχοι και τα σουξεδιάρικα, ιδού το όλον του άσματος για να το τραγουδάτε λουόμενη στο μπάνιο:
"Αφού με καταστρέψανε οι συγγενείς κι οι φίλοι
Έκαψα την καλύβα μου να μη με τρων’ οι ψύλλοι.
Τώρα φωτιά θ’ ανάψω και να μη σβήνει
Κι όλος ο κόσμος πια τσιμέντο να γίνει
Αφού κι αυτή που αγάπησα με έχει παρατήσει
Τίποτα τώρα δεν μπορεί για να με συγκινήσει
Τώρα με μπόμπες και φτερά ας πετάξουν
Στάχτη να γίνουν όλα και να ρημάξουν
Και τώρα που κατάντησε ερείπια η ζωή μου
Κανένας δεν εφρόντισε για την καταστροφή μου".
Η τελευταία στροφή εξόχως σουρεαλιστική ανώτερη κι αυτής της πρώτης ακόμα.
:-)
@aspa.
Έλα λοιπόν με τον καβουρμά σου και με την παρέα σου.
@kopoloso.
Βάστα γερά το πόστο σου και μην ακούς.
Φύονται ακόμα μουσουλμάνοι γύρω από το νιο αμπέλι; Ε; Φύονται;
Το ρήμα στην έκφραση "Αναπαύεται σε γαλλικό δρύινο βαρέλι είναι Ενεστώς ...διαρκείας.
Σήμερα είναι πια Αόριστος. Ότι πήρε πήρε.
@kostis b.
Όσα ξέρετε εσείς δεν τα γνωρίζουν όλες μαζί οι καρυδιές της Πλάκας μετά των αμπελουργών των εκβολών του Ενιπέα και τις αστραποβολούσες σούβλες τους.
Αφήστε μας λοιπόν εμάς να φυσάμε της προβατίνας την προβιά και των αμνοεριφίων τσιτωμένα τομάρια στα ντουμπάκια.
Ααααα, μύρισε κρασάκι στο γραφείο μου.
Ελπίζω να τσουκρίσουμε σύντομα τα ποτήρια μας.
;)
(ακολουθεί inside joke, που λένε)
... και στο μαλλί με αντιγράφεις, ε;
Ξέρει και ευχαριστεί!
Γεια σας, γεια σας με τα ωραία σας!!!
Σούπερ το διδυμο.... Γι' αυτό και εμείς θα .. το περιποιηθούμε αναλόγως... :-)
Υ.Γ. Έχω παράπονο όμως και θα το πω.. Εμένα γιατί δεν με καλείτε ποτέ σε όλα αυτά τα όμορφα? Μήπως δεν με συμπαθείτε τελικά όσο νομίζω?
παρ'το Αβγό και κούρευ'το...
κρατώ με χαμόγελο την αφιέρωση και περιμένω τα επόμενα "ερασιτεχνικά"
ή είμαστε αχόρταγοι ή όχι..
Δεν ξέρεις πόσα χρόνια είχα να δω τέτοια εικόνα και να ακούσω τέτοια μουσική.Και ο τραγουδιστής να τα λέει χαμογελαστά και με τέτοιο νάζι. Τεράστια μούτρα! Άσε που ο ήχος είναι πολύ μέταλ. :P
Αυτά που για κάποιους ανθρώπους είναι καθημερινότητα, για άλλους είναι ένα διαμάντι βιντεάκι στο youtube και το αντίστροφο. Γι΄αυτό θενκς για το "ταξίδι" και να πεις στον Καντενάσο και στον Μπαμπέλη ότι είναι και γαμώ τις μούρες (ε, καλά όχι ακριβώς έτσι, βρες εσύ κάτι πιο καθωσπρέπει).
μάκια.
Ο kukuzelis από το Χαλάνδρι ευχαριστεί και ανταποδίδει.
@Καλτσόβρακο.
Α, όλα κι όλα, δεν γνωρίζω τη σημερινή κατάσταση του σκαλπ σου, αλλά χτες μόλις περιποιήθηκε ο κουρέας μου το δικό μου.
Θα το βρέξουμε, ναι! Μόλα κάβο...
@αστεροειδής.
Πολλά ξέρει!
@fevis.
Αυτούς δεν τους φοβάμαι, άρα μπορείτε να τους περιποιηθείτε.
Παράπονα; Μα γιατί καλέ; Εσείς "πρώτη ξαπλώστρα πίστα στην Ψαρού", κι εμείς τελευταίο βραχάκι σ' έρημη παραλία, είναι ποτέ δυνατόν να συναντηθούμε;
Μια απόφαση είναι: Ή συνεχίζεις με το σούσι κι όπου σε βγάλει ή βολεύεσαι με σμέρνα στα κάρβουνα, μουγκρί σαβόρε και σμαριδάκι με το κρεμμύδι...
Και το κυριότερο πού το πας; Που το 'χεις μάτια μου το αμπέλι;
Στο Πουλί;
@46 1/2.
Κοιτάξτε αγαπητέ, δεν είστε καθόλου πλεονέκτες. Δικαιούστε...
@xpsipikatzoy.
Α, καλά, ξεχώρισες το χαμόγελο του ντουμπακιού. Το καλύτερο κομμάτι, χώρια οι άπαιχτοι στίχοι. Στο live, με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα ακούγεται καλύτερα το μέταλλο.
Κρατάω μια σημείωση να ανεβάσω κάποια στιγμή μια πιο μέταλ εκδοχή με Buena Vista Social Club αρωματάκι όπου βέβαια θα δώσεις ρέστα... αγαπητή ακροάτρια.
Α! και δεν είναι η καθημερινότητά μας, αλλά μας αρέσει πολύ που το 'χουμε συχνά και είναι δίπλα μας και δικό μας.
Καλημέρα.
@kukuzelis.
Και για σας αγαπητέ μια οφειλόμενη καταγραφή (όποτε καταστεί εφικτό). Άειντε, μεζεδάκι στίχων για προσάναμμα:
"Αφού δεν με θέλεις και δεν μ' αγαπάς,
τα ράσα θα φορέσω θα γίνω παπάς!
Θα γίνω παπάς, θα γίνω παπάς,
για να σε στεφανώσω με κείνον π' αγαπάς!..."
Το απόλυτο ερωτικό άσμα για ...τους γενναίους που κάνουν ακρόαση τέτοια ώρα, αξημέρωτα, με καλή καρδιά, μεγάλη τόσο που τέτοια καντάδα με δίχως "άσπλαχνες, άκαρδες, άτιμες, αφιλότιμες, μπαμπέσες κι ακατάδεκτες" αναφορές στίχου απευθύνεται στο ανανταπόκριτο του έρωτα...
Ειλικρινά, αυτό είναι ένα από τα πιο γαμάτα βίντεο του διαδικτύου. Όταν ήμουν μικρός και πήγαινα στην Αμοργό να παραστήσω τον αρχαιολόγο, κουραζόμουν πάρα μα πάρα πολύ. Οι συνθήκες εργασίας και διαβίωσης ήταν άθλιες με άλφα κεφαλαίο. Το ρίχναμε πολύ στην τρέλα, εγώ το 'χα ρίξει και στο χορό. Στην Ηρακλειά τσάκισα το πόδι μου στο μπάλλονα φανταστείς.
Όταν από την κούραση θύμωνα με τους ντόπιους τους έλεγα: " Ε ρε Κυκλαδίτες, κουζουλοί. Σας έχει χαζέψει το μελτέμι. Φύσα-φύσα σας το πήρε το μυαλό όλο κλαίτε για χαμένες αγάπες, σάμπως έχετε πολεμήσει ποτέ σας όπως εμείς οι Πελοπονήσσιοι για να ξέρετε τί σημαίνει ζωή;"
Καταλαβαίνεις τί γινόταν!! :-D
Το θυμήθηκα κοιτάζοντας το γλέντι σας.
Α, ρε Αθήναιε, "το πιο γαμάτο βίντεο" το 'χω στον σκληρό για αργότερα.
Δεν το καίω εν μέσω αλλοτρίων ασχολιών.
Θα 'ρθει η ώρα του. Να ξεμπλέξω λίγο με τον πέλεκυ που επικρέμεται από πάνω μου μιας κι εδώ ο ένας κυνηγά τον άλλονε.
Κάτι κοριτσάκια, που γνώρισες τελευταία, μας κυνηγάνε τους ...τίμιους γραφιάδες.
Την ίδια ώρα εκείνες απολαμβάνουν ηλιοβασιλέματα στις Δήλες και κλαίνε λόγω βροχής για τη χαμένη ξαπλώστρα της Ψαρούς, ενώ εμείς χαιρόμαστε για το κερδισμένο νερό, τον κερδισμένο χρόνο για έναν "καταραμένο τόπο (που) Μάη μήνα βρέχει".
:-)
αααααχχχ, με επιασε μια πείνα πρωί πρωί!και επιδόρπιο αχινουδάκια στο ταπεράκι με λαδολέμονο και παξιμάδι απο το Γιώρα για γερες βουτιές σαν το βουϊδάδικο όταν περνά το νησί του Μπάου με γερό Μαϊστρο.
απο την βεράντα του Όμηρος
Φχαρ'στώ κι ανταποδίδω με κάτι ανάλογα από Φολέγανδρο. Παράδοσις εν καιρώ και εκ του σύνεγγυς...
Δημήτρη, να τα προσέχεις αυτά τα κοριτσάκια, πρώτον, γιατί είναι κοριτσάκια και, δεύτερον, γιατί πρέπει να βγει καλό αυτό, που έχουν αναλάβει να κάνουν, και να καταγραφούν πολλές διαφορετικές πλευρές του νησιού! Ξέρεις εσύ απ' αυτά!
:-))
Οργιαστικό το βιντεάκι με την τσαμπούνα*! Εντυπωσιακό και το κέφι του τραγουδιστή.
* Ακούγοντας την τσαμπούνα, θυμήθηκα την έκφραση «μα τι μου τσαμπουνάς;»
Τώρα το είδα, η μουλάρα, γιατί τώρα διάβασα αυτό σας το πόστιον που είχα χάσει!
Ευχαριστώ, σας κουβαλάω οικογενειακώς στην καρδιά μου!
Post a Comment
<< Home