Στην ψαροκασέλα
Εξαιρετικά αφιερωμένη,μια παραφασάδα
απ΄το «Τραβέρσο».
Ας μου σχορνά
ο Κόλιας
την απρέπεια.
Φρόντισε αμέσως του mpampaki επιθυμία
του Landlord φιλοσοφία, kapolozo απορία.
Δίπλα σε γάμπαρη χοντρή κι εντόπιους κολιούς
Αλλού σε λέγανε φαγκρί, μα σε καλούσαν Ζέτα
Τι με κοιτάς, θα σου θυμίσω εγώ πού μ’ είδες
Σε μια ψαροκασέλα σε είχα ανάστροφα ζαβώσει
Διψάς στη σχάρα
Ξάπλα ψήσου γύρνα
Γυμνή. Μονάχα λαδολέμονο σου πρέπει
Στερνό κρασί του λιμανιού δεν πάει χαράμι
Αμαρτωλός που δε σταθεί μεζέ ν’ αρπάξει.
Από μικρός βιαζόμουνα, μα τώρα δεν βαστιέμαι!
του Landlord φιλοσοφία, kapolozo απορία.
Δίπλα σε γάμπαρη χοντρή κι εντόπιους κολιούς
Αλλού σε λέγανε φαγκρί, μα σε καλούσαν Ζέτα
Τι με κοιτάς, θα σου θυμίσω εγώ πού μ’ είδες
Σε μια ψαροκασέλα σε είχα ανάστροφα ζαβώσει
Διψάς στη σχάρα
Ξάπλα ψήσου γύρνα
Γυμνή. Μονάχα λαδολέμονο σου πρέπει
Στερνό κρασί του λιμανιού δεν πάει χαράμι
Αμαρτωλός που δε σταθεί μεζέ ν’ αρπάξει.
Από μικρός βιαζόμουνα, μα τώρα δεν βαστιέμαι!
Labels: plaka mou kaneis
posted by dimitris-r at 2:15 PM
8 Comments:
Άλλαξες version ε? Άλλαξες και template? Με γεια!
Χμ, κάπως τσιμπημένες οι τιμές...
οκ, τώρα εμπέδωσα τη σχέση ψαριού και του άλλου που λέγαμε!
Tι κορμί θεέ μου !!!!
( και τι θα πει "τσιμπημένες" ; έχει τιμή η τέχνη ; )
"σε είχα ανάστροφα ζαβώσει"
ΜΠΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!!
Πού είπαμε είναι το μαγαζί; Στου Κόλλια;
Φύγαμε!
@Oneiromageiremata. Άλλαξα, αλλά όχι τεμπλέιτ, ευχαριστώ.
@κώστας. Τσιμπήσου... ονειρεύεσαι!
@composition doll. Υπάρχουν και χειρότερα. Άβυσσος ο νους του ανδρός. Κι ύστερα σου λένε: κυνηγός! Μπα "ο άντρας ο σωστός" είναι: ψαράς!
@landlord45. Δεν έχει η άτιμη!
@mpampakis. Ο Κόλιας είναι μεν και μαγαζί -δώσε χαιρετισμούς σαν φτάσεις- όμως εδώ η συχώρεση ζητιέται από τον άλλο Κόλια, τον Καββαδία.
Αγαπητέ Δημήτρη,
Πήγα το Σάββατο στον ιχθυοπώλη μου για ν’ αγοράσω ψάρια. Το μάτι μου έπεσε σε "τσιπούρα ανοικτής θαλάσσης" (ψάρι υπερεκτιμημένο κατ’ εμέ) το οποίο στο ταμπελάκι ανέγραφε ευθαρσώς:
Τσιπούρα υφαλοκρηπίδας: 21,50 ευρώ/κιλό.
Ευθείς αμέσως ένοιωσα την Καντιανή φιλοσοφία να πλημμυρίζει το κεφάλι μου και πιο συγκεκριμένα το σημείο εκείνο που αναφέρεις κι εσύ σε σχόλιό σου στο προηγούμενο post:
"Tο δεδομένο αντικειμενικό ερέθισμα προκαλεί την αντίστοιχη σ' αυτό ορμή και τούτη μια καθορισμένη πράξη με την ίδια αναγκαιότητα με την οποία κατανοούμε τη δράση όσον αφορά το βάρος και την ορμή των σωμάτων".
Κοινώς: Μού ‘ρθε να παραβιάσω την υφαλοτρυπίδα του ιχθυοπώλη μου με τρόπο αναμφίβολα βίαιο, επί της ψαροκασέλας ταύτης, το ταχύτερο δυνατόν.
Δεν το έπραξα φυσικά, καθώς όπως όλοι γνωρίζουμε, η κατά γράμμα εφαρμογή της φιλοσοφικής θεωρίας στην καθημερινή ζωή, μπορεί να μας βάλει σε πολλούς μπελάδες.
Να σου πω kopoloso μου!
Την ώρα που έγραφα εκείνα τα "καντιανά" είχα τρεις ασθενείς στο σπίτι με ίωση βαρβάτη.
Ο μοναδικός επιζών για νοσοκομειακή υποστήριξη ήμουν εγώ. Σε ώρα διαλείματος τα έγραψα. Τί άλλο να σου πω;
Εγώ πάντως φώναξα γιατρό!
Εσύ όμως, κατά που διαβάζω, γιατρό δεν χρειάζεσαι, μάλλον υδραυλικό, γιατί (κεφάλι είν' αυτό) μην τ' αφήνεις έτσι, θα χρειαστεί μια μέρα.
Για το θέμα πάντως της κατα γράμμα εφαρμογής της φιλοσοφικής θεωρίας ψάξτο μέσω Ασκητή... κι ό,τι πει.
Post a Comment
<< Home