Εικόνος απορροαί
Ήταν εκεί με την παρέα του στο 47 της οδού Περσεφόνης.
Έχει δουλέψει σε φαρμακείο στο χωριό και το 'χει κι όνειρο να γίνει μια μέρα φαρμακοποιός. Το ζωγράφισε κιόλας!
Για τ' όνειρο του Μεσούτ, είμουν κι εγώ εκεί και χάρηκα που είναι στα χέρια μου η ζωγραφιά του. Θα μου θυμίζει πως τ' όνειρό του, τ' όνειρο του κάθε παιδιού, είναι και στο δικό μου χέρι να γίνει αληθινό.
Όχι τυχαία, λοιπόν, θυμήθηκα ένα ποίημα του Μιχάλη Κατσαρού, που έγινε τραγούδι και θα ΄θελα πολύ να 'ξερα τον τρόπο να μοιραστώ μαζί σας και το άκουσμά του. Μπορώ όμως μονάχα το στίχο του:
-
"Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
άλλον θα λένε Κωνσταντή κι άλλον Μιχάλη
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους γνωρίσεις πάλι
σ'αυτόν τον κόσμο θα γυρνούν
με περηφάνια πιο μεγάλη
Αυτούς που βλέπεις πάλι θα τους ξαναϊδείς
θα τους μισήσεις πάλι
έναν μονάχα δε θα βρεις
τον πιο μικρό, τον πιο πικρό, τον πιο αγαπημένο
τον μοναχό, τον δυνατό και τον αντρειωμένο
Αυτόν δε θα τον ξαναϊδείς να τονε βασανίσεις
και την μεγάλη του καρδιά να τηνε σκίσεις
αυτόν δε θα τον ξαναβρείς
τι τον φυλάνε τ'άστρα
τι τον φυλάει ο ήλιος του,
τονε φυλάει το φεγγάρι
Αυτόν που 'χει τη χάρη
τον πιο μικρό τον πιο πικρό και τον αγαπημένο
αυτόν μονάχα εγώ, μονάχα εγώ, εγώ προσμένω".
-
Labels: παραμιλητά
posted by dimitris-r at 2:10 AM
19 Comments:
Τι γίνεται εδω πέρα;
Σ΄αγαπάω. Με ακούς Δημήτρη;
Ακους ρε;
Ζηλεύω θανατερά που δεν μπόρεσα να γνωρίσω το Μεσούτ... Επιφυλάσσομαι, όμως.
Επίσης, επειδή ανήκετε στο σπάνιο και προς εξαφάνιση είδος τρυφερού άντρα, θα λάβετε e-mail με πληροφορίες για να βάζετε τραγουδάκια.
Επίσης από το πρωί προσπαθώ να σχολιάσω στον καινούργιο ζωοολογικό κήπο που άνοιξε στη γειτονιά μας, αλλά είναι αδύνατον!
Το beta μου μέσα!
Ο Μεσούτ, είναι ένα από τα πιο αγαπημένα μου παιδιά. Είναι πολύ προικισμένος και είναι και πολύ καλό παιδί. Η μεγαλύτερη χαρά και περηφάνια του είναι πουέχει γίνει "δάσκαλος".
Το καλοκαίρι που μας πέρασε, λειτούργησε για πρώτη φορά στο κέντρο ένα προπαρασκευαστικό τμήμα δημιουργικής απασχόλησης για τα νηπιαγωγάκια και τα πρωτάκια. Κάνανε με τη βοήθεια του Θοδωρή και του Μπάμπη ζωγραφική, κατασκευές και παιχνίδι. Ο σκοπός μας ήταν να εξοικειωθούν με την ελληνική γλώσσα για να ξεκινήσουν πιο εύκολα την ανάγνωση. Ο Μεσούτ λοιπόν (14 ετών), μαζί με τον Ενέρ (12) και τον Σεζέρ (13), δούλεψαν μαζί με τους υπεύθυνους εθελοντές σαν δάσκαλοι για να βοηθήσουν τα μικρούλια στην ανάγνωση.
Δεν είναι θαυμάσιο που τα παιδιά αυτά κάνουν τον εθελοντισμό πράξη από τόσο νεαρή ηλικία?
Όταν κι όσο υπάρχουν άνθρωποι, που βγαίνουν από την καθημερινή βολή τους και τάσσονται στον εθελοντισμό εν τη πράξει, θα βγαίνουνε πολλοί Μεσούτ απ' το καβούκι τους, θα πορεύονται ανάμεσά μας και μαζί μας θα ονειρεύονται με ζωγραφιές και πράξεις... και κάποτε, όλο και πιο συχνά, τα όνειρά τους θα λαμβάνουν "εκδίκηση", με την πιο καλή, που υπάρχει, έννοια και το πιο μεστό περιεχόμενο!
Βγήκατε στους δρόμους το Σ/Κ και ανανεωθήκατε για τα καλά - δεν κρύβεται αυτό και προφανώς σας χρειαζόταν μετά το προηγούμενο post...
Υ.Γ. : Διαβιβάστε τα δέοντα στην Κυρία σας, την οποία επιφυλάσσομαι να καλωσορίσω, ευθύς μόλις μου το επιτρέψει ο Beta Βlogger!!!
@alzap. Μ' αγαπάτε κατ' εξακολούθησιν και μάλιστα φωναχτά!
Ακούω βέβαια.
@c.d. Κι εσείς μ' αγαπάτε με ...mail αλλά είναι να 'χουμε τώρα εμπιστοσύνη στους υπό εξαφάνισιν; Φυλαχθείτε!
Για τα περί Ζοο-λογικού, τί να πω; Παρακολουθείτε πια τα πάντα κι ύστερα λέτε για τους Εγγλέζους! Αλλά εσείς έχετε και λόγο, είστε του ...αστυνομικού.
Παιδεύεται αλλά μια χαρά τα καταφέρνει στο τεχνικό. Στα υπόλοιπα δεν θα αργήσει να ξεδιπλώσει τις χάρες οι οποίες εξάλλου λειτούργησαν και λειτουργούν σαν προσάναμμα στην καρβουνωσιά μου κοντά είκοσι χρόνια τώρα!
Εγώ το αρνήθηκα το βετα!
Φοβερή φωτογραφία. Εξαιρετικό ενθύμιο από ένα συγκινησιακά φορτισμένο Σαββατοκύριακο που θα το θυμάμαι για πολύ καιρό. Χαίρομαι πολύ που το περάσαμε μαζί και που γνώρισα και τη γλυκειά Λουίζα αν και δεν μου έκανε εντύπωση γιατί η γιαγιά μου έλεγε ότι πίσω από κάθε άντρα της προκοπής αποκλείεται να μην υπάρχει μια εξέχουσα γυναικεία προσωπικότητα.
@emotionalanaemia. Καλά τον έκοψα εγώ!
@αστεροειδής. Δεν είμαι και πολύ εθελοντής. Γι αυτό και χάρηκα που μου δόθηκε η ευκαιρία μέσα από τους Δρόμους.
Τα δέοντα διεβιβάσθηκαν αρμοδίως.
@Αθήναιος. Αχ, το έργο αδικείται φωτογραφισμένο πίσω από το τζάμι.
Ευχαριστώ ιδιαιτέρως για κείνο το "της προκοπής", φαντάζομαι η παρατήρηση της γιαγιάς ισχύει και αντίστροφα:-)
Εσείς, όπως το λέτε, μπορεί να μη είσθε και πολύ εθελοντής, αλλά, καθώς κατάλαβα, είναι και παραείναι ο Μεσούτ, που και παίρνει και δίνει... Διπλό καλό!
Λοιπόν, έχω γυρίσει σπίτι και γουρουνιάζω με την κοπανιστή. Οι μόστρες πάνε κι έρχονται κουζίνα-γραφείο!
Μου αρέσει που η Λουίζα έλεγε πως μ'ενα βαζάκι περνάς 6 μήνες. Ρωτείστε με σε μια βδομάδα...
Έχω μια ερώτηση. Η σούμα του Ξυδάκη είναι σαν να έχει καβουρντίσει το γλυκάνισο. Έτσι είναι ή απλά είναι η ιδέα μου;Είναι πολύ ωραία. "Μασιέται", όπως λέμε.
Εντάξει κατ' εξακολούθησιν ΑΛΛΑ ΟΧΙ παρα φύσιν.
Δεν θα μου βγάλεις εσύ το όνομα στα γεράματα. ΕΝΤΑΞΕΙ;;;;;
Και πες αυτηνης που με εχει αποκλείσει απο τα σχόλια, πεστης ΣΚΑΣΙΛΑ μου.
Βρωμάει ο τόπος ζωολογικούς κήπους και ενυδρεία.
Θα πάω αλλού, να μάθει!
Αυτά.
Φιλιά
Αν δεν ερχόμουν θα 'σκαγα από τη ζήλια μου. Ήταν όλα φροντισμένα με αγάπη.
@αθήναιο
6 μήνες είπα; Ζαβολιά. Κοπανιστή άφθονη στην έδρα της. ;-)
@alzap
εσένα; το εξωτικότερο όλων να αποκλείσω; δώσε μου λίγο χρόνο με τα τεχνικά - εξάλλου δεν περίμενα τέτοια προσέλευση πριν καν βάλω και μαλλί της γριάς...
@αθήναιος. Η γουρουνιά γουρουνιά αλλά η γεύση γεύση. Αναφέρομαι στη σούμα. Πέσατε ελάχιστα έξω, όμως σωστά ερμηνεύσατε την ύπαρξη αρώματος. Πλην όμως τόσο ανεπαίσθητο.
Στην πρώτη απόσταξη (σεις πήρατε το διπλής απόσταξης έτσι;) υπάρχει ελάχιστη, ορισμένως α π ε ι ρ ο ε λ ά χ ι σ τη ιδέα μαστίχας. Στη δεύτερη βεβαίως τίποτα... και γλυκάνισο ούτ' έξω από την πόρτα λέει δεν περνά!
Όσο για την κοπανιστή, εσείς τί νομίζετε; Πριν παντρευτώ δεν τσεκάρισα το γενεαλογικό; Θα την έπαιρνα εγώ αν δεν ήταν χρυσοχέρα η μάνα της;-)
@alzap. Μα κι εγώ σας αγαπάω, εξάλλου κι ο γεροντοέρωτας έχει τη χάρη του.
Η "αυτηνή" σας απάντησε.
Αααα Μαστίχα! Τί ευγενικό άρωμα έχει αυτή η μαστίχα, το λατρεύω και το χρησιμοποιώ στα γλυκά μου αλλά με φειδώ γιατί τις Βασίλισσες δεν τις βγάζεις στο μπαλκόνι κάθε μέρα! Δεν ξέρω αν διαβάζει ο δημιουργός αλλά είναι εξαιρετική η σούμα! Συγχαρητήρια και στην πεθερά.
"@alzap. Μα κι εγώ σας αγαπάω, εξάλλου κι ο γεροντοέρωτας έχει τη χάρη του".
Εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορα!
(με φωνή Σαπφώς Νοταρά και παρουσιαστικό Ζωής Λάσκαρη στα νιάτα της),
Καλημέρα κι' απο μένα Δημήτρη! Τ' όνομά σου ευωδιάζει Μύκονο και η ανοιχτή καρδιά σου όλες τις Κυκλάδες. Είμαστε κάπως συγγενείς αφού έχω κι' εγώ γιαγιά απ' την Τήνο, ρέει και στο δικό μου αίμα ο έρωτας που φυσάει εκεί δυνατός κι' ανάστατος κι' ο ήλιος που καίει και χαϊδεύει και δυναμώνει ψυχές και σώματα. Οπωσδήποτε θάχουμε συναντηθεί σε κάποιο στενό όταν εσύ ήσουν πιτσιρίκος κι' εγώ πολύ συχνός επισκέπτης και φιλοξενούμενος στην πλατεία Αγίας Κυριακής, στον Κουνενή στα τρία πηγάδια ή στα δωμάτια που νοικιάζαμε τότε όπου βρίσκαμε. Ηρθα και φέτο να κάνω τα γενέθλιά μου εκεί αλλά σκαρφάλωσα γρήγορα-γρήγορα στον Αγιο Λάζαρο κι' έφυγα χωρίς να περάσω κάν απο το Ματογιάνι - νύχτα 31ης Ιουλίου πρός 1η Αυγούστου δεν είναι πιά της ηλικίας μου τα πολύ κεντρικά! Πρίν μπεί η άνοιξη θα ζητήσω τα κλειδιά και θάρθω, όπως το κάνω κάθε χρόνο, για μιά τζούρα χειμωνιάτικη Μύκονο. Μακάρι τότε να πιούμε εναν καφέ (ζεστό!) στο γιαλό! Καλά Χριστούγεννα και το 2007 νάναι γερό, δυνατό κι' ευτυχισμένο!
Υ.Γ : Ωραία αυτή πιπεριά! Νοστιμεύει!
Συγγνώμη, λάθος, καρότο είναι, δεν είναι πιπεριά. Sorry, sorry...
Αυτός είναι κι ο λόγος για τον οποίο έμεινε μόνο 24 ώρες.
Αν ήταν πιπεριά ναι!
Α! κι ευχαριστώ για την "ανοιχτή καρδιά"
Να σαι καλά!
Διερωτώμαι, αν για να αποκοιμηθούν κουρασμένες συνειδήσεις χρειάζεται τόσο πολύ νανούρισμα. Πάλι καλά που δεν μιλάτε για τον 'άγιο' Χρισόδουλο, ή για τη στρογγυλή θεά. 'Ελεος, όμως ρε συντρόφια, δεν έχετε τίποτα άλλο να σχολιάστε κοτζάμ στελέχια και μάλιστα 'προοδευτικά'! Είναι ανάγκη να παξιώνετε με αυτό τον τρόπο το διδύκτιο, λες και δεν τρέχει τίποτα γύρω σας ;
Post a Comment
<< Home