Thursday, December 07, 2006

Στους δρόμους περπατώ και καίγομαι

Το δισάκι μας στους ώμους
για τους δρόμους...
για τους ...Δρόμους
-

Εγώ στο δρόμο περπατώ και καίγομαι,
Μέσα στο αίμα μ' έβαψε η αγάπη,
Έρχεται ώρα που γίνομαι Χριστός,
Μπορώ και πεθαμένους να αναστήσω,
Έρχεται ώρα που μοιάζω του Τζεμπραίλ
Σκορπίζω καλοσύνες στους ανθρώπους,
Εγώ στο δρόμο περπατώ και καίγομαι,
Μέσα στο αίμα μ' έβαψε η αγάπη",

γράφει τον 16ο αιώνα ο ποιητής και δερβίσης Γιουνούς Εμρέ.

Και ο ανώνυμος ρωμιός στιχουργός...
"αποφάσισε να γίνει στην Αγια-Σοφιά κουμπές [τρούλος]
να 'ρχονται να προσκυνούνε Τουρκοπούλες και Ρωμιές".

(από το περιοδικό Ίνδικτος "για την ετερότητα" τ. 21 Νοε. 2006)

Labels:

6 Comments:

Anonymous Anonymous said...

καλό!Ρωμιός αγάπησε Ρωμιά...

December 07, 2006 11:46 PM  
Blogger alzap said...

Αψογος και γλυκός.
Ευχαριστούμε Δημήτρη.

December 08, 2006 11:59 AM  
Blogger NinaC said...

See you there, εκτός απροόπτου.

December 09, 2006 2:28 AM  
Blogger Juanita La Quejica said...

Σίγουρα πήγατε με χαμόγελο στα χείλη, μετά το Moscato D´Asti! Υπέροχη επιλογή, κρατήθηκε σημείωση. Πολύ χάρηκα για το κοντινό πλάνο.

December 10, 2006 3:39 AM  
Blogger Αθήναιος said...

Εσείς Χουανίτα που είστε μαγείρισσα, δεν μας τιμήσετε και η απουσία σας καταγράφηκε ως μεγάλη απώλεια.

December 11, 2006 1:56 PM  
Blogger dimitris-r said...

Πίσω στην έδρα μας λοιπόν, ύστερα από ένα ιδιαίτερα φορτισμένο και φορτωμένο 3ήμερο.

@Prospero. Αλλού με πάτε αλλά καλωσορίσατε στα μπλογκομέρη.
Η εκδήλωση αγάπης αφορούσε μουσουλμανάκια στην ευρύτερη περιοχή του Γκαζιού.

@alzap. :-)

@cd. Είμαι σίγουρος, η απουσία είχε σοβαρή αιτία. Να είναι όλα καλά εύχομαι.

@juanita la quejica. Χαίρομαι για το τυχαίο κοντινό πλάνο.

@αθήναιος. Είχε σοβαρότατους λόγους αυτή τη φορά.

December 11, 2006 2:43 PM  

Post a Comment

<< Home