2007 γριες τηγανιτες!

Γαστρονομικά ο Άι Βασίλης, όπως τουλάχιστον θέλουν να τον φαντάζονται οι Μυκονιάτες, είναι εκλεκτικός.

Στα κάλαντα που ακολουθούν ο Άι Βασίλης εμφανίζεται καλοφαγάς.

Ξέρει τι θέλει!
Μάλιστα είναι και παραλλαγές στις οποίες τσακίζει αλύπητα λούζες, λουκάνικα, ξινόγαλο και άλλα τέτοια εξαιρετικώς βουκολικά και γκουρμέ μπινελίκια για …Αγίους.

Τα Δηλιανά ήταν τα κάλαντα της πρωτοχρονιάτικης οικονομικής ευμάρειας των παιδικών μου χρόνων.

Εξόχως προσοδοφόρα στο πουγκί και νόστιμα στο στίχο!


Αϊ Βασίλης έρχεται
από τις Κάτω Δήλες,
Βαστά το καλαθάκι του
γεμάτο πατελίδες
Και πατελίδες έτρωγε
και τηγανίτες θέλει,
Χριστόψωμο του δίνανε
και σ’κώνεται και φεύγει.
Για σφάξτε μας τον πετεινό
Για σφάξτε μας την κότα,
Για δώστε μας το τάλιρο
να πάμε σ’ άλλη πόρτα.

Και του χρόνου
και τα Φώτα
κι ο παπάς με την καπότα!

Πήρε το μάτι μου κάπου εορταστικό μενού με ψήγματα παρασκευών από καλαμποκάλευρο, κάτω από τον μανδύα μιας cuccina povera αντίληψης.
Στο πνεύμα της εποχής, όπου οργιάζουν τα θέλω μας και η ανάγκη για άλλου τύπου τερψιλαρύγγιες απολαύσεις και η δική μου συνεισφορά με Δηλιανή αντίληψη:
.......

Τηγανίτες «γριές»
Οι «γριές» είναι πρόχειρα φτιαγμένες, πλατειές τηγανίτες. Συνήθως το υλικό είναι περίσευμα από άλλη χρήση όπως: κουρκούτι, πίττες κ.Ά. Ενίοτε η Παρασκευή των γίνεται εξαρχής γι αυτό το λόγο χρησιμοποιούμε αλεύρι, λίγο αλάτι και νερό φτιάχνοντας ένα αρκετά πηκτό χυλό.
Βάζουμε λάδι στο τηγάνι να κάψει. Παίρνουμε μια καλή δόση χυλού με το κουτάλι και τη ρίχνουμε στο λάδι. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο μέχρι να γεμίσει το τηγάνι.
Τηγανίζουμε σε δυνατή φωτιά. Μόλις ροδίσει η μια πλευρά γυρνάμε τις τηγανίτες να τηγανιστούν και από την άλλη.
Οι «γριές» δεν φουσκώνουν όπως οι λουκουμάδες, αλλά γίνονται πιο ψιχωτοί.
Πασπαλίζουμε με μπόλικη ζάχαρη, κανέλα και μέλι.

Σημείωση:
Στη φωτογραφία η Μάρω στρίβει το σβουράκι.
Εύχομαι σ' όλους τους καλούς να κάτσει η ...καλή, όποια ονειρομορφή κι αν παίρνει στον καθένα!
Χρόνια Πολλά.