Η καλή κουζίνα φαίνεται στο χέσιμο

Μια από τις φράσεις που ακούστηκαν πριν λίγες μέρες (15-18 Ιανουαρίου 2007, στη «Madrid Fusión» άναψε φωτιά:

«Η καλή κουζίνα αφοδεύεται».

Λόγια του γνωστού Καταλανού σεφ Santi Santamaria που ζήτησε από τους συναδέλφους του: “ένα πάθος χειροτεχνίας ταπεινό», όπου η μοναδική αλήθεια που μετράει είναι το προϊόν της γης, που φεύγει από τις εστίες στο πιάτο, από κει στο στόμα του πελάτη κι έπειτα αφοδεύεται, γιατί «Χωρίς ένα καλό χέσιμο δεν υπάρχει μια μεγάλη κουζίνα»…”.
Ο λόγος του δεν ξάφνιασε αφού συνηθίζει να είναι αιρετικός και προκλητικός. Μάλιστα, με λόγο αυτοκριτικό και σκληρό συμπλήρωσε:
“ είμαστε μια παρεούλα απατεώνων που δουλεύουμε για την αναψυχή των σνομπς και ξεπουλιώμαστε για μια πουτάνα πεσέτα”.
Με φράσεις τέτοιου τύπου βέβαια έγινε χαμός στο κορυφαίο Διεθνές Συνέδριο Γαστρονομίας κι ας φάνηκαν ακατανόητες για κάποιους από τους παρευρισκόμενους.
Στη συνέχεια ο λαλίστατος Santi Santamaría απευθύνθηκε σε κάποιους συναδέλφους του επαγγελματίες σεφ τονίζοντας ότι “το σημαντικό είναι να διακονείς την κουζίνα σαν ευπατρίδης, με την ψυχή και το σώμα (μια αριστοκρατική σχέση), όχι όπως αυτούς που δεν είναι ειλικρινείς και ακολουθούν τις μόδες και τις τάσεις της vancuardia”. Εδώ βέβαια υπονοεί την πρωτοπορία που κυρίως εκφράζεται από τον Φεράν Αντριά και άλλους οπαδούς του μοντερνισμού στην μαγειρική τέχνη. Έδωσε ένα τράβηγμα στ’ αυτί του Arzak, που ήταν παρών, που δεν αντιλαμβάνεται “πως οι συναδέλφοι έχουν εγκαταληφθεί μόνοι να διαβούν την έρημο”.
Πέτυχε με την ομιλία του να ταρακουνήσει τα νερά του συνεδρίου, «να σπάσει δηλαδή τα πιατικά». Πήγε για πρώτη φορά, καθότι μάλλον σνομπάρισε την κατάσταση τις προηγούμενες. Ενώπιον 38 ακόμη σεφ, 600 συνέδρων, 90 εκθετών, 300 εκπροσώπων του ισπανικού Τύπου και 150 του διεθνούς, δήλωσε, με όλο τον ειρωνικό του φόρτο, ότι δεν προτίθεται να φύγει από την πασαρέλα της μαγειρικής. Αφηγήθηκε την αλήθεια του πάνω σ’ αυτό που είναι η γαστρονομία, υπερασπιζόμενος παράλληλα τη φήμη του και τη δεδηλωμένη αξία του σαν βραβευμένος σεφ με τρία αστέρια Michelin.

Στο συνέδριο συμμετείχαν με παρεμβάσεις τους από το χώρο της διεθνούς και ισπανικής γαστρονομίας μεταξύ άλλων και οι: Grant Achatz, Charlie Trotter, Heston Blumenthal, Bin Wang μαζί με τον Wang Gang, Ferrán Adrià, Nacho Manzano, Quique Dacosta, Marcos Morαn και Da Dong μαζί με τον Ricardo Sanz, Juan Mari Arzak, Joan Roca, Andoni Luis Aduriz, Pepe Solla, Dani García, Toño Pérez, Paco Roncero... ενώ έλαμψαν δια της απουσίας τους οι: Martín Berasategui και Carme Ruscalleda.

Υποψιάζομαι ότι ο τόπος στον οποίο πολλοί προσβλέπουν σαν το γαστρονομικό κέντρο του σημερινού κόσμου, η Ισπανία, το παρατράβηξε το σχοινί. Ο ανταγωνισμός της υπερσυγκέντρωσης κορυφαίων σεφ, κάποια στιγμή δεν μπορεί παρά να πει και την αλήθεια του!

Υ.Γ. Μακάρι να ήξερα καλύτερα Ισπανικά ή έστω να είχα καλύτερο λεξικό, ώστε να μη περιοριζόμουν σε μια απλή απόδοση (και όχι μετάφραση) αποσπασμάτων. Ας είναι, έτσι κι αλλιώς θα επανέλθουμε.

Σημ. Με τη βοήθεια της Χουανίτα στρώθηκαν λίγο μεταφραστικά τα αποσπάσματα. Να 'ναι καλά.