Ηλιοβασίλεμα σε ζέοντα μούστο
Πίσω πήγαν και τα κυνικά καύματα και τα ζωογόνα μελτέμια και το γλυκό καλοκαιράκι.
Καθυστερημένα κι εμείς πιάσαμε ίσκιο στον απότοιχο κατά τις επιταγές του πυθικού χρησμού που αναφέρει ο Χαμαιλέοντας(1):
«Είκοσι μέρες πριν από τα κυνικά καύματα και είκοσι μετά
μέσα σε ισκιωμένο σπίτι έχε γιατρό σου το Διόνυσο»(2)
Με περσινά και προπέρσινα κρασιά γιατρευόμαστε, φροντίζουμε ωστόσο για να έχουμε και στο μέλλον.
Ιδού λοιπόν φωτογραφικά μια απάντηση σε όσους φίλους μ’ έψαξαν τελευταία.
Βράζουν καλώς, μούστοι γλυκείς, λευκοί, ερυθριώντες κι ερυθροί, μέσα τους σα να δύει ο ήλιος που μέρες χάιδευε ασύρτικα, κουντούρες, μονεμβασιές, ξυλομαχαιρούδες, ροδίτες, παριανά.
Κρασί να γίνουν! Να ένα τέτοιο… άξιο να κεραστεί σε φίλους:
«…έστι δε τις οίνος, […]
ού και από στόματος στάμνων υπανοιγομενάων
όζει ίων, όζει δε ρόδων, όζει δ’ υακίνθου,
οσμή θεσπεσία κατά παν δ’ έχει υψερεφές δώ,
αμβροσία και νέκταρ ομού. Τούτ’ εστί το νέκταρ,
τούτου χρή παρέχειν πίνειν εν δαιτί θαλείη
τοίσιν εμοίσι φίλοις …» (3)
-------
Σημειώσεις:
(1) Περιπατητικός φιλόσοφος του 3ου αι. π.χ. από την Ποντοηράκλεια.
(2)Αθήναιου, «Δειπνοσοφιστές» Α22
(3)Στο ίδιο Α29 μεθερμηνευόμενο:
«…υπάρχει και κάποιο κρασί, […]
που κι απ’ όταν μισανοίγεται το στόμιο των σταμνιών,
μυρίζει βιολέτες, μυρίζει ρόδα, μυρίζει υακίνθους,
μια θεσπέσια οσμή γεμίζει όλο το ψηλό δώμα,
αμβροσία και νέκταρ μαζί. Αυτό είναι το νέκταρ,
από αυτό πρέπει να δίνω να πίνουν οι φίλοι μου
σ’ ένα τραπέζι πλούσιο…»
Labels: αμπέλι, κρασί, Μαντελούσα
posted by dimitris-r at 7:46 PM
28 Comments:
Όταν βλέπω τέτοιες φωτογραφίες μου έρχονται δάκρυα στα μάτια γιατί συνειδητοποιώ το πόσο μου λείπει το πατρικό μου. Το αμπέλι το δικό μας δεν είχε θέα το πέλαγος αλλά εκεί που σταματούσε, άρχιζε το πέλαγος της ερήμου. Τις μέρες του τρύγου, όταν τελείωνε η μέρα, πηγαίναμε στην άκρη του, εκεί που άρχιζε η άμμος και χαζεύαμε, λες και κοιτάζαμε τη θάλασσα και είμασταν απλά, ευτυχισμένοι.
Και του χρόνου να είστε καλά!
Δημήτρη,
Να΄σαι καλά,μας ταξίδεψες "αλλού" με τα κρασιά και τα σταφύλια σου,τη στιγμή μάλιστα που μετά την περιπέτεια υγείας που είχαμε και τη συνεπακόλουθη ακύρωση του ταξιδιού,θέλαμε κάτι ευχάριστο,γευστικό και όμορφο,να ανεβάσει το πεσμένο μας ηθικό...
:-)
υγ.Φιλί στη Φ.!
Μοσχάτα Μήτσε μου, Μοσχάτα!!!
Αυτή την ευχή έδιναν όλοι στον ταβερνάρη παππού στην Κορώνη.
12 τόνους κάθε χρόνο έβαζε. (τον μούστο τον αγόραζε (σαμιώτικο και ροδίτες κυρίως), εμείς είχαμε λίγο).
Φαντάσου, καπηλειό με 12 τόνους που τους έπιναν ξεροσφύρι, άντε με κανένα παξιμάδι ή κανένα στραγάλι και μόνο αν γιόρταζε κάποιος έβαζε καμιά σαρδέλα παστή!
Μοσχάτα λοιπόν.
ΥΓ. Οι χαιρετισμοί και τα φιλιά δόθηκαν στα Σπάτα, έχεις και εσύ φιλιά και από τον Γιώργα αλλά και την Μαρία. Χάρηκαν πολύ.
θα πάω τέλος του μήνα στο οινοποιείο τους να πάρω πετιμέζι.
Πάνο, κάνε λινκ αυτό το φοβερό ποστ που είχες γράψει για τον Τρύγο και εσύ και με είχε πιάσει πάλι η συγκίνηση και όχι τίποτε άλλο, στο βιβλίο σου δημοσίευσες και τα δακρύβρεχτα σχόλιά μου!!!!
Αθήναιε. Μ' αρέσει αυτό το "είμασταν απλά, ευτυχισμένοι". Να ευχηθώ πολλές καλές μικρές τέτοιες ευτυχίες.
Πάνο. Ευχαριστώ για τις ευχές. Πότε λήγει η αναστολή;
Τον Αθήναιο δεν τον φοβάμει. Τον έχω κόψει για σκληρό καρύδι. Είναι και Μπουρνταινικός!
7. Δεν είστε οι μόνοι! Πολύ κόσμος με κρύωμα.
Η Φρατζέσκα χάρηκε που την θυμηθήκατε. Έλαβε μόλις και τα επτά φιλιά που της έδωσα. Καλά δεν μέτρησα;
Γιάννη. Δημήτρης και Μαρία, της αγαπημένης μου "οικογένειας Γεώργα", φτιάχνουν και το αγαπημένο μου γλυκό κρασί. Ένα από τα τρία καλύτερα στην Ελλάδα. Από βιολογικά δε για μένα το καλύτερο.
Να το θυμάσαι.
Αλζαπ. (παγκόσμια πρωτοτυπία η απάντηση σε μη σχολιασμό) Πέρασαν χρόνια από τότε που τρυπώναμε στις καλαμιές του Σκατοπόταμου στ' Άνω Πατήσια για να πάρουμε χύμα κρασί από τα γιοματάρια στην παράγκα. Για δες τι λέει ο Γιάννης, πρόσεξε και τ' όνομα, εκεί να δεις κρασιά φίλε.
Ορισμένως, εκεί να δεις κρασιά!
Κυριακή πρωί, στην Αθήνα αναγκαστικά έπειτα από μια κακή, φορτωμένη και παράξενη βδομάδα. Όλα τα σχέδια, που είχα γι' αυτή την εβδομάδα πήγανε στράφι - κάτι μου λέει πως από μια γωνιά ψηλά ο Θεός θα γελάει ακόμη, κατά το κοινώς λεγόμενο.
Κυριακή πρωί και νάσαι καλά, Δημήτρη, για τις φωτογραφίες και τις περιγραφές, που με φτιάξανε κι εμένα τον αδαή αστό λίγο και με κάνανε και να ζηλέψω για όσα βιώματα ποτέ δεν ήταν γραφτό να αποθησαυρίσω... Ας είναι...
Ελπίζω η επόμενη εβδομάδα να με αποζημιώσει για την προηγούμενη, ελπίζω μια βραδιά με jazz στο City Link την Τετάρτη κάτι να λέει (έστω κι αν στο Σύνταγμα την αγκαλιά της Λάκκας αποκλείεται να την βρω), ελπίζω να ξαναβρεθούμε πάλι σε λίγες μέρες.
Άλλοι, όπως διαβάζω, εύχονται "Μοσχάτα" - εγώ τι άλλο : "Καλά κρασιά!!!".
Έρρωσθε κι εσύ κι η Φραντζέσκα (που μη της περνάει απ' το μυαλό πως μπορεί και να ξεχνιέται!).
Απο κρασια ειμαι ασχετη, αλλα εχω μνημες απο τρυγους, πατητηρια κλπ κι ολη τη χαρα της δημιουργιας που συνοδευε αυτη τη διαδικασια. Σταθηκα ομως στο πετιμεζι που ανεφερε στο σχολιο του ο Γιαννης και θυμηθηκα τη μουσταλευρια που μας εφτιαχνε η μανα μου, στολισμενη με κανελλα και σουσαμι. Μηπως ο Αθηναιος να μας εδινε τη συνταγη;
o.k. Αστεροειδή μου, δεν χανόμαστε. Πάντα εδώ είμαστε. Και μη νομίζεις, τα περσινά ακόμα κάβα τα 'χουμε. Μην τα βρει το νέο έτος.
Στη Φ. θα μεταβιβάσω.
Μπράβο βρε Λουκρητία μου, πεσ' του να κάμει κάτι, γιατί έχασα τα σπίρτα μου όπως πιθανόν γνωρίζεις και κωλύομαι.
Κανέλα σουσάμι και ...στάσου (μέσα) μύγδαλα!
Μην δείτε άντρα ευαίσθητο, αμέσως να τον αρχίσετε στο δούλεμα...
Λουκρητία, ντάρλινγκ, είναι που μένουμε κοντά και συντονιζόμαστε εγκεφαλικώς... Μουσταλευριά είναι η συνταγή που θα συνοδεύσει το επόμενο ποστ. :-)
Αθήναιε,
ήταν κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι αυτό θα συμβεί... κι άργησε κιόλας. Ωστόσο, με κάθε ειλικρίνεια να σας πω, ζήλεψα το δισέλιδο "Τραγούδι με τον Τρύγο".
Γνωρίζοντας την ποιότητα και τις ανησυχίες που έχει το team του "Γαστρονόμου" χάρηκα για το ξεκίνημα της συνεργασίας, η οποία εύχομαι ν' αφήσει εποχή.
Καταπληκτική και η "ροδαριά" με την κίτρινη κορδέλα που 'φτιαξε ο Μανόλης Ζαχαριουδάκης, ο οποίος μάλλον θα μείνει στην ιστορία με την εικονογράφηση της αριστερής σελίδας (σ.20) αφού ανατρέπει το παραδοσιακά λεγόμενο:
"Ήτανε στραβό το κλήμα
το 'φαγε κι ο γάιδαρος"
με την τελείως δικιά του οπτική:
"ήτανε στραβό το σέλινο
τ' αγάπησε κι ο χοίρος"
Πήγα ν' αφήσω σχόλιο στο blog σας αλλά δεν μου ταίριαζε το θέμα του απολωλότος σχολίου κι έτσι από 'δώ με τους ζέοντες μούστους στέλνω θερμό χαιρετισμό και κατευόδιο!
Καλά κρασιά, λοιπόν!!!
Cd Ευχαριστώ.
Πανο. Το άρθρο με τη σταφίδα εξαιρετικό
Ευχαριστώ πολύ, τιμή μου που τα πρώτα σχόλια γίνονται εδώ οπότε ας γράψω εδώ δυο πράγματα.
Καταρχάς δεν είχα πει σε κανέναν τίποτε εκτός από τη Μάτζικα, δεν το είχα πει ούτε στη συνέταιρό μου οπότε έγινε το εξής κωμικό. Χθες βράδυ που ήταν εδώ, βγήκαμε να περπατήσουμε και να πάρουμε τις κυριακάτικες. Γυρνάμε σπίτι, η Μαρία αρπάζει την "Κ" και αρχίζει να διαβάζει τον "Γ". Χτυπάω φρίκη αλλά επιδεικνύω ψυχραιμία και πάω στην κουζινα μέχρι που έρχεται από πίσω μου και αρχίζει να με κοπανάει με το περιοδικό :" Έχω σιχαθεί τη μυστικοπάθειά σου,δεν μου είπες τίποτε, μα πώς έγινε, είσαι ψυχασθενής κλπ", τα γνωστά.
Από σήμερα το πρωί έχω εισπράξει σε πρώτη φάση, πολύ βρισίδι από τους κολλητούς που δεν ειχα πει τίποτε αλλα το καλύτερο ειπώθηκε από φίλο που δεν χωνεύει το διαδίκτυο ο οποίος μου τηλεφώνησε να μου αναγείλλει θριαμβευτικά ότι κάποιος μου έκλεψε το nick name και γράφει με αυτό στον "Γ" οπότε καλά να πάθω που ασχολούμαι με το Νετ. :-)
Ευχαριστώ πολύ, θα ανεβάσω το κείμενο αύριο-μεθαύριο.
...και του χρόνου!!
Ας είναι και φτωχό το τραπέζι.Τα ελέη θα είναι πλούσια..
Αναμένουμε.
Ω MyLord, εδώ να 'ρθειτε να το πιούμε μαζί. Ξέρετε τί λένε για τα κρασιά όταν περνάνε θάλασσα...
Έλενα. Και για σας το ίδιο ισχύει. Χαρά μας που βολτάρετε στα μέρη μας.
Ω MyLord, εδώ να 'ρθειτε να το πιούμε μαζί. Ξέρετε τί λένε για τα κρασιά όταν περνάνε θάλασσα...
Έλενα. Και για σας το ίδιο ισχύει. Χαρά μας που βολτάρετε στα μέρη μας.
έτσι μπράβο! Αυτά μάλιστα! που πήξαμε στα ψάρια και στα θαλασσινά!
Άντε, στην υγειά μας! Και του χρόνου!
Κροτ. Για ψάρια εμείς κάνουμε λίγη υπομονή, ισχυροί βοριάδες πνέουν στα μέρη μας και τα καϊκια δεν πάνε για ψάρεμα. Από πρώτης Οκτώβρη όμως καλυφθείτε... ανοίγει η τράτα.
Εξάλλου είδατε τι τραβάω με τις εισπνοές διοξειδίου του άνθρακα στο κελάρι με τους ζέοντες μούστους... γράφω δυο φορές τα σχόλιά μου παραπάνω, βγαίνω και "ανώνυμους".
Σόρυ Έλενα, σόρυ MyLord!
όταν θα ρθουμε να σας δουμε, θα χει φεγγαραδα και δε θα χει ψαρι! :ΡΡΡΡ
Θα έχει όμως αχινούς!
:p
Ο σκατοπόταμος ε;
Να είσαι πάντα καλά και γενναίος.
Σκηνικό παρόμοιο με αυτό που περιγράφει ο Γιάννης.
Το ξέρεις ότι είμαι αδύναμος, άνθρωπος και φοβητσιάρης. Δεν τις ακουμπάω τις μνήμες φίλε μου, δεν τολμάω καν να τις ανασύρω απο καιρό σε καιρό.
Τρέμω στη σκέψη ότι μπορούν να αλλοιωθούν ή να γίνουν σκόνη. Σαν κάποιους ιδιόρρυθμους τρελλαμένους τύπους που έχουν ένα σεντούκι χρυσάφι αλλά ζουν στην ένδεια. Φοβούνται μηπως πάνε στη τράπεζα να εξαργυρώσουν τις λίρες κι εκεί τους πουν οι "ειδικοι" ότι είναι κάλπικες.
Καλά ή μάλλον καλύτερα κρασιά αδελφέ.
@κροτ. Κάντε όνειρα, όχι όμως ευχές.
@cd Επιμένετε να παρενοχλείτε τον φίλο σας.
Περί ...γευστικής παρενόχλησης εννοώ, Αρβανίτου τινός.
@Αλζαπ Οφείλετε εν πρώτοις φίλτατε να ξεκαθαρίσετε περί του αν ταυτίζονται Ποδονίφτης και Σκατοπόταμος. Ερωτούν από Νέα Φιλαδέλφεια.
Ακόμα και τις κάλπικες λίρες στο σεντούκι μας, εμείς χρυσάφι τις λογίζουμε. Ούτ' ένα καπίκι δεν κλέψαμε ποτέ! Όποιος μαζί μας θέλει να τις μοιραστεί, σε χρυσάφι θα πληρώνει.
Μέρες τώρα μπαλεύω με τους Μαυρογένηδες στα βαθειά του 18ου και του 19ου... υπάρχει λες περίπτωση μετά τις 23/9 να επανέλθω στη φυσιολογική μου ζωή;
Τα κρασιά, αχ τα κρασιά... Ναι!
Ναι στο πρώτο,
όχι στο δεύτερο.
:-)
Ακόμα ο τρύγος? Σε λίγο θα μας πεις πως πας να κόψεις έλατα για τα Χριστούγεννα!
Για στρώσου, για στρώσου!!!
cd. Βιάζεστε. Πάντα έτσι;
Μα έχω μόλις προ δυο σχολίων παραπάνω δηλώσει και που είμαι μπλεγμένος, και προσδόκιμη ημερομηνία επαφοράς στα εις α συνεστήθην.
Μα τι λέω Θε' μου (σα Φαναριώτης γράφω!) τη Μολδοβλαχία μου μέσα!
Έχουμε αφήσει ένα γράμμα στη "σκάλα" δι' υμάς!
:p
Πώς πήγε χθες? Ανταποκρίθηκαν οι Μυκονιάτες στους Μαυρογένηδες?
Και, άντε, 23 σήμερα! Στο επόμενο διάλειμμα (10.00 μ.μ.) θέλω να δω καινούργιο ποστ!
:p
Post a Comment
<< Home