Λαγάνα, ταραμοσαλάτα κι αμόλα καλούμα!

Να μην ξεχάσω, Δευτέρα πρωί: τον opinel, τον αϊτό, την καλούμα, την έξτρα ουρά (μη κρεμάσουμε πάλι παπούτσι), το λάδι, τη σούμα, τις λαγάνες, την ταραμοσαλάτα… Και συ Θε’ μου μη ξεχάσεις: ήλιο για τα κορμιά των κοριτσιών και λίγο αεράκι για τον αϊτό.
Θα βρούμε πάλι να τοπώσουμε και στα φετινά Κούμουλα με πατελίδες κι αχινούς σε ήσυχο ακρογιάλι Πάνορμος, Μερσίνη, Φωκός, Άι Σώστης…

Όμως «συν Αθηνά και χείρα κίνει», αντί να περιμένουμε τη λαγάνα να πέσει από τον ουρανό ή έστω από τον φούρνο, ας φτιάξουμε μια εύκολη και γρήγορη δικιά μας. Μια κλασσική συνταγή, έτσι για το καλό της ημέρας, για όσους φίλους ετοιμάζουν το καλαθάκι τους για να εκδράμουν στας εξοχάς για τα Κούμουλα. Αλλά και για όσους παραμένουν σπίτι ένα ψωμάκι λειψανάβατο, που μπορούμε να φτιάχνουμε όλο το χρόνο.
Στη Μύκονο παλιά αυτό οι φουρνάρηδες το λέγανε «πρωτοφούρνι» επειδή το έψηναν έξω-έξω στον ξυλόφουρνο, αφού έκαιγαν τα ξύλα ή τα φρύ’ανα και πύρωνε καλά ο φούρνος. Ένα είδος δηλαδή άζυμου ψωμιού που έβγαινε λειψό δίχως να αφεθεί να φουσκώσει κανονικά. Έμπαινε πριν τα κανονικά ψωμιά κι ως που να μπουν τα υπόλοιπα ήταν έτοιμο για να συνοδεύει το κολατσιό της στιγμής.

Πάμε λοιπόν:

Λαγάνα

Υλικά
1 μέρος αλεύρι άσπρο σιταρένιο ...........π.χ. 500 γρ.
1 μέρος κίτρινο σιταρένιο τύπου Μ.......π.χ. 500 γρ.
5% νωπή μαγιά ….(ανά κιλό αλεύρι)........... 50 γρ.
1,5% αλάτι …. (ανά κιλό αλεύρι) ................. 15 γρ.
20 γρ. μαύρο σουσάμι (ανά κιλό αλεύρι) ... 20 γρ.
20 γρ. άσπρο σουσάμι (ανά κιλό αλεύρι) .. 20 γρ.
80 γρ. ελαιόλαδο …..(ανά κιλό αλεύρι) ...... 80 γρ.

Αλέθουμε τα σουσάμια ή τα χτυπάμε στο γουδί, τα ρίχνουμε σε μεγάλη λεκάνη με το αλεύρι, προσθέτουμε τη μαγιά σπασμένη σκορπιστά, το λάδι, το αλάτι και ζυμώνουμε με νερό σε ποσότητα κάτι λιγότερο από το μισό του βάρους του αλεύρου, (άρα στο κιλό αλεύρι κάτι λιγότερο από μισό λίτρο νερό).
-Προσοχή: το σταρένιο αλεύρι ολικής αλέσεως αν χρησιμοποιήσουμε τραβάει περισσότερο νερό!
Ζυμώνουμε καλά τα υλικά μας να γίνει μια ζύμη σφιχτή σχετικά μέχρι να μην κολλάει στο χέρι μας. Αν χρειαστεί κι άλλο νερό προσθέτουμε.
Κόβουμε τη ζύμη σε κομμάτια με το μαχαίρι και τα στρογγυλεύουμε σαν καρβελάκια. Αλευρώνουμε τον πάγκο μας. Λαδώνουμε ελαφρά τη ζύμη και την ανοίγουμε με τον πλάστη σε φύλλο πάχους 1- 1,5 εκατοστού (υπολογίζουμε ότι ψημένη θα τριπλασιαστεί).
Τρυπάμε με οδοντογλυφίδα την επιφάνεια της λαγάνας σε διάφορα σημεία, την πατάμε με τα δάχτυλα περιμετρικά (λίγο πριν την άκρη) και λιγότερο στην υπόλοιπη επιφάνειά της. Λαδώνουμε τα ταψιά μας. Βάζουμε μέσα τις λαγάνες, τις αφήνουμε στην άκρη για 20 λεπτά το λιγότερο, σε ζεστό χώρο και καλύτερα σκεπασμένες με πανιά, να ανέβουν λίγο.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο μας βρέχουμε λίγο την επιφάνεια της κάθε λαγάνας κουκίζουμε με σουσάμι και ψήνουμε.
Στην αρχή για 10 λεπτά στους 220΄ και στη συνέχεια, για τουλάχιστον 20 λεπτά ακόμη, στους 180΄.

Η λαγάνα γεννήθηκε για να συνοδεύει μια αφράτη ταραμοσαλάτα. Αυτό το ξέρετε. Εκείνο όμως που πιθανόν δεν γνωρίζετε είναι ότι μόλις πριν δέκα λεπτά έφτιαξα την παρακάτω γρήγορη εκδοχή ταραμοσαλάτας χρησιμοποιώντας απλά ένα μπολ κι ένα χτυπητήρι (σύρμα). Περιμένοντας τη λαγάνα να πάρει τα 15 λεπτά του ανεβάσματος, ο φουρναράκος ‘ρέχτηκε ένα (τουλάχιστον) σφηνάκι σούμα …με μεζέ! Η ταραμοσαλάτα πήρε μόλις δέκα λεπτάκια και ήταν ότι έπρεπε για να πάει κάτω η σούμα και να έχει καλή τύχη το ψήσιμο.

Πάμε ξανά:
Ταραμοσαλάτα αφράτη

Μια κουταλιά αβγά ταραμά.
χυμό ενάμιση λεμονιού
μισό φλ. τσαγιού ελαιόλαδο
μισό φλ. τσαγιού αραβοσιτέλαιο

Φροντίζουμε να έχουμε την καλύτερη ποιότητα ταραμά. Προσοχή γιατί τα παρασκευάσματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο -χύμα κυρίως- περιέχουν σογιάλευρο και μάλιστα από γενετικά τροποποιημένη σόγια, χρωστικές και διάφορα συντηρητικά. Προσωπικά χρησιμοποίησα ένα προϊόν το οποίο στην ετικέτα του γράφει «ταραμάς» συστατικά: διατηρημένα αβγά ιχθύων Ισλανδίας. Μηδέν πρόσθετα δηλαδή, τόσο που παράχθηκε πριν μια βδομάδα και λήγει σε 4 μήνες!!!
Βάζουμε σε μεσαίου μεγέθους μπολ τον ταραμά, στάζουμε λίγο λεμόνι κι ελάχιστο ελαιόλαδο. Δουλεύουμε το μίγμα με το σύρμα ανακατεύοντας συνεχώς και προσθέτοντας λάδι και λεμόνι εναλλάξ λίγο-λίγο και προσέχοντας να το «παίρνει» όλο. Όταν τελειώσει το ελαιόλαδο συνεχίζουμε με το αραβοσιτέλαιο.
Θεωρώ ότι το σπάσιμο του ελαιολάδου με λίγο αραβοσιτέλαιο κάνει την ταραμοσαλάτα μας κάτι ελαφρύτερη στη γεύση.
Εάν θέλουμε την ταραμοσαλάτα μας πιο αφράτη τη δουλεύουμε περισσότερο προσθέτοντας λάδι και λεμόνι ανάλογα με το γούστο μας.

Έξοδος.
Προσωπικά στο δεύτερο σφηνάκι σούμα έσταξα πάνω στην ταραμοσαλάτα που συνόδευε το παξιμαδάκι μου λίγο τρίμμα αβγοτάραχου. Αλλά αυτά είναι πράματα που συνοδεύουν το δεύτερο σφηνάκι, το τρίτο είναι άλλα, που πιθανόν δεν αντέχει αυτό το μπλογκ ούτε το κοινό που το διαβάζει.

Εύχομαι να πετάξει ψηλά ο αϊτός μας πάλι και φέτος στα Κούμουλα. Σαν τον περσινό που χάθηκε στα σύννεφα ή σαν τον προπέρσινο που τον πήρανε τα κύμματα... της Μερσίνης!
Καλημέρα σας!

~~~~~~~~~~~

SOS!!! Την επομένη μέρα η ταραμοσαλάτα ήταν μια χαρά μεν αλλά μόλις έβαλα το πηρούνι για να τη στρώσω λίγο ανακατεύοντας ελαφρά... έσπασε (σα να έκοψε) και έκτοτε δεν επανήλθε ούτε με προσθήκη λαδιού, λεμονιού, έξτρα ταραμά κι ανάλογα χτυπήματα, ούτε με ηλεκτροσόκ, ούτε με φιλί της ζωής. Θεωρώ πως έχει να κάνει με τη διαφορά θερμοκρασίας σε συνδυασμό με το "πείραγμα", αφού όλα έγιναν μόλις βγήκε απο το ψυγείο.

Συμπέρασμα: Φτιάχνουμε όση θέλουμε να καταναλώσουμε και δεν την παρενοχλούμε πλέον του απαιτουμένου προκαταρκτικού χρόνου παρασκευής!